The mental game

Vandaag dus laatste lange duurrit. Vanuit mijn verblijfplaats vertrokken voor een mooie aanloopstuk richting Mt Lemmon. De grafiek zien jullie hierboven. Een effectieve klim van 40km, heel geleidelijk aan, maakt het eigenlijk een perfecte trainingsklim. Een beetje te vergelijken met Col de Toses (bij Font-Romeu) al blijft het hier wel ongeveer continu echt klimmen. De omgeving was opnieuw wondermooi.
Eens boven was het snel warme kleren aan en rustig afdalen, want het was echt wel koud daar! De laatste dagen is de grote warmte weg, en eens terug afgedaald, was ik blij dat ik terug in cactus-land was. Nog een groot stuk uitgereden en de laatste duurtraining op de fiets zit er alweer op.

Morgen nog een progressief loopje en ik kan tevreden richting Phoenix rijden.

Vooraf wist ik niet goed hoe ik deze trainingsblok ging verteren, maar ik voel mij eigenlijk heel goed. Naast de fysieke evolutie (die ik zeker voel) is er ook een mentale evolutie merkbaar. Waar ik woensdag mezelf nog moest oppeppen ben ik de dagen erna veel sterker op mentaal gebied. Ik kijk niet naar de volgende dag, maar naar het volgende uur en voel me goed en geniet van elke training.

Met die mentaliteit vertrek ik dan ook volgende week. Wetende dat ik er alles voor gedaan heb, en vooral ook wetende dat ik ongelooflijk van deze voorbereiding heb genoten!

ciao!
t