fotootje

Stage maart 2011

Het triatlonseizoen loopt op zijn eind. Een aantal atleten zijn nog in training voor een late Ironman, zoals enkele van mijn atleten die nog naar Arizona gaan.
Maar voor het grootste deel van de atleten is het nu tijd om te rusten en het volgende seizoen in te plannen.
Een stage in het voorjaar kan voor de meeste atleten een boost in fietskilometers geven.
Na de leuke stage van vorig jaar, gaan we samen met Flowtrack verder op ons elan en organiseren enkele stages in maart 2011.

Voor alle info en boekingen kan je hier terecht

ciao
t

Vader en zoon

Michiel en Stefaan Vervisch kregen heel wat publiciteit afgelopen weken. Het gebeurt dan ook niet veel dat een vader en zoon zich in hetzelfde jaar kunnen plaatsen voor Hawaii. Als kers op de taart, pakten ze deze ervaring dan ook nog eens heel verstandig aan en ze bereikten samen de aankomst. Ongetwijfeld een moment die ze voor de rest van hun leven met zich zullen meedragen !!!

Maar naast Michiel en Stefaan, hebben we nog een vader en zoon die samen over de finish liepen. Niet in Hawaii, maar wel in de Amsterdam marathon van afgelopen weekend.
Naast knappe prestaties van enkele clubgenoten, liepen Mark en Francois Cleys samen over de meet in 4u.
Niet alleen die tijd is heel mooi voor een jongeman van meer dan 60 jaar, maar het ganse verhaal erachter is eigenlijk prachtig.

Het begon allemaal bij de werkgever van Mark: Prodac. Zij besloten hun werknemers te laten trainen voor een marathon. Mark had al meer dan 15 jaar niet meer gesport, maar had wel doorzettingsvermogen en met veel enthousiasme begon hij aan de rustige opbouw. Uiteindelijk slaagden Martin en Mark (zie foto) in hun doel en liepen de New York marathon in 2007.
Mark was helemaal gebeten van de microbe en zag in zijn omgeving triatlon. Hij besloot hiermee verder te gaan en kwam ook in contact met Ironmanagers.
Ook hier toonde hij zijn doorzetttingsvermogen en werkte naast de kwart van Hamme op het einde van het jaar ook zijn eerste halve triatlon af!
Zijn vrouw Sigrid en vader Francois raakten meer en meer in de ban van de sport en begonnen zelf ook meer te lopen.
In 2009 werkte Mark nog een halve triatlon af en afgelopen jaar werd hij in Regensburg een echte Ironman!! Op 4 jaar tijd dus van niet-sporter naar Ironman!

Het fantastische aan dit verhaal is dat niet alleen Mark een metamorfose doormaakte, maar dat nu dus ook zijn vader en zijn vrouw een gans ander leven leidden. Sigrid zal binnenkort ook een marathon aanpakken, maar afgelopen zondag was het alvast familiefeest ten huize Cleys!!

Heel veel van mijn atleten geven me motivatie en tonen aan dat een gezonde levenswijze zoveel energie kan geven. Dit verhaal is er dan ook eentje dat dit typeert!

Train ze!

tim

Na het verslag ook wat foto's

Ironman Hawaii: het verslag

Al enkele dagen is de wedstrijd gepasseerd, maar die waren iets te druk met toeristen en dergelijke. Maar een wedstrijdverslag is altijd leuk, dus hier komt hij dan. Foto's probeer ik dan later te posten.

Op wedstrijddag voelde ik me eigenlijk nog altijd heel relax en kon rustig de laatste zaken afwerken (banden oppompen, voeding klaar leggen, schoenen op de fiets, nog wat drinken,...) Ik zat dan ook op het trapje klaar om 6u30 om de profs te zien starten. Daarna konden wij rustig inzwemmen en wat aan een surfplank gaan hangen om onze start af te wachten

Die laatste 10' voor de start waren wel redelijk chaotisch met nogal wat geduw en getrek. Maar tot mijn verbazing viel de start vrij goed mee. Ik kon goed doorzwemmen en werd af en toe wel opgehouden, maar kon dan toch snel mijn tempo weer vinden. Oriënteren was niet altijd simpel omdat de groep toch wat afdreef, maar ik voelde me vrij comfortabel. Op een bepaald moment zwom ik naast Wim Vandewielle tot we elkaar in de massa weer kwijt geraakten.
Na een goed uur zwemmen, kon ik voet aan wal zetten, mijn Thsirt met lange mouwen aandoen (ik wou echt niet verbranden!!) en op mijne velo springen. De eerste 10km was het nog vrij druk maar eens voorbij Palani Road begon de lange weg naar Hawi en terug.
Ik vond hier een goed ritme en kon een mooi tempo ontwikkelen. Ik kwam tot bij Wim Vdw en Kurt Preem en even later zagen we ook Jim Beuselinck passeren. Tot in Hawi voelde ik me zeer goed, al kwam de wind daar wel zwaar opzetten.
Elk half uur nam ik ook mijn zouten in, zodat alles perfect op schema zat.
Eens voorbij Hawi was het eerst knallen, maar dan toch nog 70km stevig tegen wind fietsen. Dit ging vrij behoorlijk al voelde ik dat de laatste 50km toch redelijk pittig waren en nam gas terug. Ik wou absoluut vermijden dat ik te rap fietste en dan een patat zou krijgen in het lopen.
Er reden mij dus wel wat mannen voorbij, maar ik kwam relatief fris aan in T2.
Na een wissel waarin ik met toch nog maar wat liet inwrijven en mijn kokende gels (die ik 's morgens had afgegeven) liet voor wat ze waren, kon ik vertrekken voor mijn marathon. Dit liep in het begin heel vlot. Ik liep heel gecontroleerd en kon rustig beginnen opschuiven.
Na 16km lopen kregen we de vrij steile Palani Road voor de kiezen en dan is het op en af richting Energy Lab. Mijn tempo vertraagde wel wat, maar ik had niet het gevoel echt stil te vallen. Eens voorbij Energy Lab probeerde ik nog wat te versnellen en dit lukte ook wel tot km 38. Fré Broché en Pieter Deneve liepen me voorbij en ik kon niet direct aanpikken. Bergop ging nog wel vlot, maar bergaf deden de bovenbenen toch wel wat pijn.
Plaats en tijd waren op dat moment niet meer zo belangrijk, dus besloot ik vooral te genieten van die laatste kilometers! Nog een ommetje om Mario en Ariane te bedanken voor hun aanwezigheid en dan die laatste kilometer! Een zalig moment die ik me altijd zal herinneren!!

Al bij al dus een super ervaring, waarbij de conclusie allicht is dat zwemmen ok is, dat ik nog veel progressie heb in het fietsen en dat dan mijn lopen er ook nog beter zal uitkomen. Alicht mis ik nog wat power en fond om me op die volledige afstand te smijten, maar ik heb dan ook wel wat jaren voor de boeg. De meeste toppers zijn 35 jaar of ouder, dus geduld zal wel lonen (niet dat ik me wil vergelijken met de toppers voor alle duidelijkheid, het gaat gewoon over wanneer je op je best bent over deze afstanden).

Nu genieten we hier nog even na, om dan al rustig over 2011 na te denken.

Zeker bedankt aan iedereen die mij en de andere Belgen volgde, aan mijn trainingspartners, aan mijn sponsors en aan Jurgen en aan mijn familie !!

ciao
t

Fiets is klaar

Straks fiets binnen brengen. Dan is het spelletje echt begonnen.
Ik voel mij eigenlijk zeer relax en kijk uit naar het avontuur morgen. We hebben er alvast alles voor gedaan, dus kijken we uit wat dat geeft tussen al dat geweld morgen!!

ciao
t

Stilletjesaan aftellen

Woensdag 6 oktober.
Het begint hier te korten. Na de landenparade op dinsdag, gingen we vandaag nog wat zwemmen en rustig loslopen en ook de Expo werd bezocht.

Vanaf nu gaan we vooral slapen, rusten, eten, drinken en aftellen :)

Hierbij nog wat foto's van de laatste dagen

ciao
t

Rustdag

Na een mooi gevuld weekendje met in de 3 sporten een leuke training, nam ik op maandag een rustdag. Dit was sowieso ingepland, maar kwam zeker goed uit omdat ik een hele slechte nacht gehad had, met wat oorpijn en een opkomende verkoudheid.
Op de rustdag een aantal mooie dingen bezocht op het eiland en vooral gerust!!

Michiel en Stefaan gingen wat zwemmen en lopen.

Ondertussen zijn we dinsdag en heb ik een goede nacht achter de rug. Het ziet er wel naar uit dat ik 100% zal zijn tegen zaterdag. Vanmorgen een relax loopje en straks registratie, opnieuw rusten en dan is er in de vooravond de landenparade!!!

Roos en papa zijn ook al onderweg naar hier en Mario en Ariane vertrekken morgen! Dat wordt hier nogal een supportersclan !!

Ik probeer ook de volgende dagen nog wat te vertellen, vanuit het steeds drukker wordende Kona !!

ciao
t

Foto's fietsrit Hawi

Dolfijnen en veel wind

Ook zondag is alweer bijna gepasseerd. Na de aankomst van Stefaan en ook mijn nonkel en tante, konden we vanmorgen vertrekken voor een zwemtraining.
Gisteren was immers een regenachtige dag met een leuke looptraining en daarnaast vooral het volk ontvangen.

Terug naar het zwemmen. Na een goede kilometer zwemmen, waren we wat aan het dobberen toen we in de verte wat vinnen zagen. We zwommen er rustig naar toe en wat volgde was een onbeschrijfelijk beeld. 15 dolfijnen met ook 2 baby's zwommen vlak onder ons en kwamen dan af en toe ademen. Zo dobberden we een 10-tal minuten met ons 5 (ook Karl en Sophie) rond alvorens zwaar onder de indruk terug te zwemmen. Het water was trouwens opnieuw heel helder, dus veel te zien onderweg !!

Na het ontbijt gingen we dan met de auto tot halfweg het fietsparcours. Hier konden we dan beginnen beuken, want het was echt ongelooflijk veel wind. De zijwinden maakten het bij momenten redelijk gevaarlijk. na 1u hadden we het vlotte gemiddelde van 24km/u :) We reden tot het keerpunt in Hawi en gingen dan nog wat verder. Na 10km stopt de weg hier gewoon en is het zicht ongelooflijk mooi !!!

Iets vlotter reden we terug en na 100km zat onze training erop. Stefaan moest ik nog wat tegenhouden, dat dit wel voldoende was, maar we waren allemaal tevreden dat we deze omstandigheden eens mochten meemaken. Op die manier gaan we met de nodige voorzichtigheid van start volgende zaterdag.

Nu zitten de trainingen erop. Rusten, veel drinken, nog een beetje rusten, en wat lichte trainingen, moeten ons genoeg energie geven voor zaterdag!!

Dinsdag landenparade, registratie, bike check in en de spanning zal rustig aan beginnen stijgen!!

ik probeer ook nog wat foto's van onze rit te posten!

ciao
t

En nog wat foto's

Omgekeerde wereld

Het is hier effectief een omgekeerde wereld. We zijn hier aan de andere kant van de evenaar, 12u tijsverschil en we zweten hier volop.
Ik kreeg net te horen dat in België de eerste ski kledij is binnengekomen. Meer bepaald bij Bergh. Deze winkel in Brugge heeft zich gespecialiseerd in toffe kledij en accesoires voor triatleten, fietsers, outdoor minded people en daarnaast uiteraard ook voor de wintersport-fanaten.

Op triatlon gebied heeft Bart (eigenaar van Bergh) net een nieuw contract met TYR afgesloten, dus voor wetsuits hebben we hier alvast een primeur.

Ook de loopschoenen van Newton zal hij als enige in België kunnen invoeren. Deze zouden elk moment in de zaak moeten zijn. Deze schoenen zijn erop gericht meer op de voorvoet te landen en een korter voetcontact te hebben. Een veel efficiëntere loopstijl met focus op ritme zorgt voor veel minder blessures !!

Terwijl wij hier zweten, hebben jullie hiebij dus een ideaal uitstapje mocht het in België toevallig eens regenen !!!

Trouwens, wil je hier wat meer foto's zien, Karl en Sophie houden dit ook goed bij. Je kan alles hier vinden.

Fietspech

Vandaag was niet onze topdag. Na een vlot zwemmeke vertrokken we voor wat losfietsen. De beentjes voelden goed aan, maar na een groot uur reed ik lek. Met een tube natuurlijk niet zo leuk. Vittoria Stop bleek voor slechts 5' een oplossing. Gelukkig was er wat verder een fietsshop en kon ik mijn wiel dus in orde laten zetten. De kosten lopen hier dus alweer op :)
Wat verder kreeg Karl dan wat lawaai vanuit zijn crank. Ook hij mag dus straks eens passeren bij de fietsenmaker.
Nu, zolang het volgende week zaterdag maar allemaal meezit, is alles OK hé

Bij thuiskomst dan weer goed nieuws. Michiel en Chantal zijn aangekomen!!! Stefaan heeft ook wel een dagje vertraging, maar morgen zijn alle Ironmanagers dus aanwezig. Al is dat dan nog zonder Mario en Ariane, die komen supporteren !!

Straks nog wat rusten en dag ééntje gaan drinken met Tom Lowe, die ik via Joerie leerde kennen. Hij start trouwens morgen in Powerman Muncie.

Goed weekend ondertussen en schreeuw de Belgen maar naar voor in Geelong en check online eens de Challenge Barcelona en TriStar Sardinia!!

ciao
t

Natural Energy Lab

Opnieuw een dagje verder hier in Kona!
Gisteren kwamen Karl en Sophie hier toe na een lange reis. Zij logeren hier tot zaterdag, wanneer mijn nonkel en tante arriveren.

Vanmorgen opnieuw de oceaan verkend. Dit keer met 4 (Wim Vandewielle was ook van de partij). Toch een stuk aangenamer in een kleine groep. De training verliep vlot en na een ontbijt, het doornemen van de mails, het dagelijkse Skypen en wat rusten, vertrokken we voor een rustige looptraining.

Ditmaal verkenden we het keerpunt van de wedstrijd. Een stuk van Queen K Highway en dan het lager (en warmer) gelegen Natural Energy Lab. Een zeer gekende plaats hier in Hawaii en een breekpunt tijdens de marathon volgende week! Het was er nu blijkbaar 44°C en dat met toch wat bewolking!

Straks nog wat rusten en dan gaan we nog eens naar de fietsenwinkel. Blijkbaar is er een nieuwe regel waarbij de helmen USA- goedgekeurd moeten zijn. Al de Europese helmen zijn CE goedgekeurd en hebben dus een ander stickertje. De kans is dus redelijk groot dat we allemaal een nieuwe helm mogen kopen! Karl redelijk gefrustreerd, want hij heeft net een nieuwe helm gekocht.

Ondertussen zijn Michiel en Chantal onderweg en hebben ze blijkbaar toch weer wat vertraging, dus ik wacht hen hier vanavond op. Morgen dan Stefaan. Ik geloof dat ze het wel even gehad zullen hebben met vliegtuigen, maar goed, ze hebben dan een weekje om dat uit hun hoofd te zetten.

Straks nog wat rusten, nog wat werken en dan ev nog wat foto’s proberen trekken voor het thuisfront!!

Als coach kijk ik trouwens al uit naar komend weekend: Challenge Barcelona, TriStar Sardinia, Powerman Muncie en de halve marathon in Kuurne. We weten weer wat gevolgd! Succes aan alle deelnemers!

Ciao
t