donderdag 22 september 2011

Via Berlijn naar de Spartathlon

Komend weekend is er niet alleen het WK wielrennen, maar worden er ook een aantal marathons afgewerkt. Naast die van Gent is er ook de internationaal hoog aangeschreven marathon van Berlijn. Een echte stadsmarathon waarbij alle culturele hoogtepunten van de stad samengebald zijn in 42,195km. Goede reden om eens mee te doen zeker?
Naast Haile Gebreselassie en Paula Radcliffe ook een aantal Ironmanagers en individuele atleten aan de start. Een aantal gaan voor de duik onder de 3u en anderen voor een persoonlijk record. Voor de meesten een perfecte afsluiter van het seizoen.
Voor mezelf vooral een leuke test, gezien de eigen trainingen in de drukke periode augustus - september nu éénmaal niet prioritair waren. Me amuseren, dat is het doel.

Aftellen naar de 30e september doet Marc Van den Plas ondertussen al even. Zijn Spartathlon komt steeds dichterbij. Na een maandenlange voorbereiding is het volgende week vrijdag eindelijk zover. Gezien hij nu vooral moet rusten en afbouwen, heeft hij nu tijd om de website wat up te daten. Vanaf volgende week dus hier heel wat nieuws over deze extreme wedstrijd. Ook heel wat nieuws over alle deelnemende Belgen.
Op twitter en de blog zullen ook tijdens de wedstrijd (hij heeft 36u tijd om van Athene naar Sparta te lopen) continu updates zijn over hem en de andere Belgen.
Het wordt alvast een ongelooflijk avontuur!

De week later is er dan Ironman in Hawaii. Ik kijk uiteraard uit naar de prestatie van Michael Dewilde, maar ook de Belgische toppers kunnen ons land hopelijk wat media-aandacht geven!

ciao
t

dinsdag 20 september 2011

Clinic Natural Running

Er wordt veel verteld over Natural Running. Het kan voor vele atleten een oplossing bieden voor blessures of nieuwe inzichten geven in hun loopstijl.

Om alles wat concreet te maken kan ik het volgende voorstellen
Zondag 9 oktober organiseert BERGH de eerste Natural Running Workshop in Brugge.
Tim De Vilder zal deze clinic geven

Deze looptechniek lijkt sterk op hoe we blootvoets lopen : kleinere passen, zwaartepunt boven de voeten en landing op de middenvoet/ voorvoet.
Tijdens de sessie kan u de Newton loopschoenen testen en vergelijken met uw klassieke loopschoenen. U zal het verschil direct merken...

Natural Running biedt tal van voordelen tov. het klassieke ' hiellanden' : de kans op blessures wordt drastisch verkleind, je loopt efficienter, lagere hartslag, ...

Deelname aan de workshop
Deze workshop is bedoeld voor iedereen die graag zijn loopstijl wil verbeteren, van beginnende 'start-to-runner' tot Ironman triatleet.

Afspraak op zondag 9 oktober om 10 h aan Q-Life Fitness ( Pierre Debbautstraat 6 / Sint-Michiels).
Na een half uurtje theorie, gaan we gezamelijk naar het Tilleghembos voor de praktijk (einde om 12 h).

Om kwaliteit te kunnen bieden is deze workshop beperkt tot 30 deelnemers (en is volledig kosteloos).
Wilt u graag deelnemen, dan graag een bevestigingsmail gericht aan info@berghsports.be

De workshop wordt gegeven door Tim De Vilder (coach van oa. Joeri Vansteelant, Lieselot Decroix, Sophie Degroote...).

Voor meer info kan u uiteraard terecht bij
BERGH Bvba.
Gistelse steenweg 245 / Brugge
050/689091

donderdag 15 september 2011

Van een boerenpaard maakt men niet zomaar een koerspaard, of toch?

Vele fietsers willen zich voorbereiden voor een grote cyclo. Meestal trainen ze hiervoor in groep. Wie kent ze niet: de groepen die in de winter op de MTB 2u in het rood gaan en de ganse zomer 'koersen' op zondag morgen.

Vorig jaar ontmoette ik Wim en hij gaf toe ook zo'n achtergrond te hebben, maar het nu toch eens anders wou proberen.

Nu, 1 jaar later, is hij volledig overtuigd dat het anders kan.

Zijn relaas lees je hieronder:

Zuchtend bekeek ik mijn tijd: 8h08min op mijn diploma van de Marmotte in 2010. Weer geen vooruitgang geboekt t.o.v. de vorige jaren, geen minuut. Het zal dus toch waar zijn wat men beweert: met een leeftijd van 48 jaar is vooruitgang niet simpel. Opnieuw nam ik mijn handboek der wielertoeristen en ander allerhande internetschema’s ter hand.
Ik bekeek mijn eigen ontworpen trainingsschema’s in functie van lactaattesten (want die deed liet ik al enkele jaren afnemen) en besefte dat dit niet de juiste aanpak was. Maar wat dan wel? Kon ik überhaupt nog verbeteren? Wat moest daar voor dan wel doen? Is dit betaalbaar?
Deze vragen bleven door mijn hoofd spoken tot ik via een klant de naam van Tim De Vilder hoorde. Dat zal wel een trainer voor topatleten zijn dacht ik maar niet voor gewone toeristen zoals ik. Maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt en vroeg links en rechts aan mensen die hem kenden hoe hij te werk ging en wat hij kostte. Ik nam een beslissing en maakte een afspraak (september 2010). Besprak met hem mijn doelstellingen en de reeds gedane inspanningen met magere successen als gevolg.
Hij zei niet veel maar luisterde en noteerde. Wij spraken een lactaattest af en zo kreeg ik mijn eerste trainingsschema’s.

Eerste reactie: is dat alles? Zo rustig? Moet ik daarmee verbeteren? Ook de maanden oktober, november, december, januari en februari waren t.o.v. andere jaren gewone (lees lichte) trainingen.
De maanden maart en april (waar ik al eens in groep rij) was het niet altijd gemakkelijk om die schema’s aan te houden maar ik volhardde. Niettegenstaande de plagerige opmerkingen van mijn fietscollega’s hoe het met mijn schema was.
In mei kwam langzaam de verandering: eerst langzaam maar in juni was het “gilbert-time”. Zo sterk was ik nog nooit geweest. Maar opmerkingen als ‘je bent te vroeg in vorm /je moet je trainingsschema aanpassen/tegen de tijd van de cyclos ben je op/ enz. maakten mij ongerust.

Ik belde op regelmatige (veel) tijdstippen naar Tim maar die stelde mij steeds gerust. En inderdaad de bewijzen zijn er: les 3ballons gereden in 7h 22min, 25 min sneller dan in 2009 en de Marmotte in 7h29min ( op diploma), 39 min sneller dan in 2010.

Ik stond en sta er nog altijd versteld van. Mocht ik het zelf niet gedaan hebben zou ik het niet geloofd hebben van iemand anders. Ondertussen met de Velomediane Cricqilion in 5h35min nog een bewijs dat ik op lange termijn enorme vooruitgang gemaakt heb.
Zo zie je dat met de juiste schema’s en de juiste aanpak men kan verbeteren, niettegenstaande wat men ook beweert op internet of in vriendenkringen.
Tim, bedankt en nu op naar een stuntjaar in 2012.

woensdag 14 september 2011

D-day (voor velen)

Zoals eerder al gezegd is deze periode voor vele atleten de periode waarin het moest gebeuren.
Donderdag 1 september: na het succes in Canada was het de beurt aan Kevin Panhuyzen. Als eerstejaarsjunior kende hij dit jaar een mooie progressie in het MTB cross country. Op de eerste Wereldbeker deed hij het meer dan voortreffelijk. In heel wat nationale wedstrijden was hij niet van het podium te krijgen, maar op BK en EK was zijn zadelpen niet zijn beste vriend, waardoor hij zijn kansen niet voluit kon verdedigen. Op het WK deed hij het schitterend: met een 6e plaats en als 1e Belg ziet de toekomst er mooi uit!!

Zondag 4 september: amper enkele dagen een nieuw WK: Joerie Vansteelant op het WK long distance duathlon in Zofingen. Joerie werd 3 jaar geleden al Wereldkampioen (2007, Richmond en 2008, Geel) en daarna werd het WK officiëel niet georganiseerd. In 2009 won hij voor de eerste keer de befaamde Powerman in Zofingen en in 2010 won hij heel wat Powermans en werd 3e op het WK korte afstand. Voor ons 3e jaar samenwerking was Zofingen opnieuw het hoofddoel. Na een hele goede voorbereiding werden in Weyer de puntjes op de i gezet. Hij kon dus vol vertrouwen naar Zofingen en beverstigde daar dat hij momenteel de sterkste is op dit type wedstrijden. De eerste 10km lopen werden alle favorieten samen gespot, maar vanaf de eerste beklimming op de fiets moesten zijn concurrenten de rollen lossen. Met een indrukwekkende 41km/u gem over 150 zware kilometers kon hij met 10' voorsprong aan de afsluitende 30km beginnen. Ook hier liep hij nog verder uit, maar in zijn laatste ronde kreeg hij het toch wat lastig (niet meer dan logisch). Met een comfortabele voorsprong liep hij rustig binnen en werd Wereldkampioen met 9' voorsprong en verbeterde zijn eigen parcoursrecord met 4' !! Echte klasse dus!

Woensdag 7 september: voor zowel topatleten als recreanten de dag van de Zwintriatlon. Al jarenlang vaste afspraakplaats. Dit jaar vooral gekenmerkt door wind, veel wind!! Voor een aantal atleten de laatste wedstrijd van het seizoen, voor anderen dan weer de weg richting Hawaii of andere doelen. Achteraf nog een gezellige maaltijd met SMO en Ironmanagers en het was opnieuw een geslaagde dag!

Zondag 11 september: Ironman Wales en WK Ironman 70.3 in Las Vegas.
2 hele zware wedstrijden, maar toch totaal verschillend.
In Wales stonden Melanie Matthijs, Peggy Claerbout, Roos De Raedt, Olivier Vanhoutteghem en Jan De Maesschalck klaar voor hun grote dag. Voor Melanie en Roos zelf hun eerste!! In het prachtige stadje Tenby bleef het gelukkig lang droog, maar de wind en een prachtig maar zwaar parcours zorgden voor een lange dag. Melanie deed het voortreffelijk en werd 6e vrouw algemeen, 2e in haar age group en rechtstreeds geplaatst voor Hawaii. In dezelfde age group werd Roos 17e en deed het ondanks een mindere voorbereiding schitterend! Peggy werd 5e in haar age group en kon ook naar Hawaii. Zij besloot echter haar ticket niet te nemen.
Olivier wou ook graag naar Hawaii maar stootte op een heel sterk deelnemersveld en allicht wat gebrek aan frisheid. Nieuwe plannen worden al gesmeed.
Jan schreef last minute in, maar een rugblessure van de laatste weken maakten voor hem een minder leuke dag. Maar finishen deed hij met de smile!!

Aan de overkant van de plas stond voor Sophie Degroote haar eerste WK bij de profs op het menu. Na een prachtig jaar met heel constante prestaties stond ze 12e op de ranglijst. Doel was dan ook bevestigen dat ze haar plaats heeft binnen dit selecte groepje dames. Na een goed zwemnummer draaide ze heel goed mee in het fietsen, tot ze in een afdaling geblockt werd en een kaart aangesmeerd kreeg. Na wat terechte frustratie en 4' strafbox, kon ze de knop omdraaien en al haar energie in het lopen steken. Daar snelde ze nog een aantal atleten voorbij. Resultaat was een 12e plaats. Wetende dat 9e mogelijk was, toont alleen maar aan dat de toekomst er mooi uitziet en dus de doelstelling dus zeker behaald werd!

Nog op diezelfde dag was er ook het WK voor wielertoeristen in Stavelot. Vic Van Kerrebroeck had een hele goede wedstrijd. In een sterk deelnemersveld werd hij 49e overall, 12e in zijn categorie en 10e Belg. Nice one !!!!

We kijken al uit naar de uitdagingen die nog volgen: marathon van Berlijn, de Spartathlon (hierover later zeker nog meer), Powerman Malaysia en nog een Ironman in het najaar!

ciao
t

vrijdag 2 september 2011

IM Canada verslag

We zijn alweer enkele dagen verder. Ironman Canada was een succes. Op een zeer warme dag, werden 8 van mijn atleten (voor sommigen opnieuw) een Ironman.

Canada is werkelijk een prachtige plaats. Met Penticton werd een ideale locatie gekozen voor deze wedstrijd. Het stadje zelf is niet zo speciaal, maar er hangt wel een vakantie sfeer en gelegen tussen 2 meren is de ligging fantastisch.

Zwemmen in het zoete water, is heel relax en eens op het fietsparcours is het genieten van de bergen errond. Het eerste deel van het parcours is nog relatief vlak, met enkel een korte klim na 15km. De wind staat ook in het voordeel, waardoor iedereen hier vrij snel gaat. Vanaf Richter pas is het dan pittiger werk, met ook de opkomende wind in het nadeel. De klim naar Yellow Lake is het toetje van het fietsgedeelte. Ondertussen is de temperatuur richting 30° gestegen en is voeding meer dan ooit belangrijk.

Wij stonden op Richter Pas en konden alle 8 de atleten goed zien passeren. Ze zaten nog allemaal fris en gefocust.

Dan maar richting marathon parcours. In tegenstelling tot vele Ironmans geen lussen, maar een simpel out and back parcours. In de eerste 17km meewind en 3 pittige hellingen, maar voor de rest relatief vlak. De laatste 4km tot het keerpunt zijn echter meer dan heuvelachtig en bij het keerpunt aan Okanagan Falls wacht onmiddellijk een stevige klim. De wind werkt natuurlijk wel afkoelend, maar vraagt ook wat extra inspanning.

Jan en Serge bleven de ganse dag vrij goed in elkaars buurt. Serge heeft uiteindelijk wat meer ervaring (10u38) en Jan deelt zijn race perfect in. Hij heeft zeker nog heel progressie! Met zijn 10u40 wint Jan ook de jackpot georganiseerd door Hannes. Elke atleet mocht 5 dollar inleggen en zijn tijd raden. De Belgen lieten het raden aan mij over (en wisten pas achteraf wat ik inzette). Jan won, 46” sneller had ik hem verwacht :)

Ondertussen was Stijn aan een heel mooi loopnummer bezig. Met zijn 11u06 op dit zware parcours mag hij zeker trots zijn. Iets verderop zien we Patrick. 57 jaar en met zijn hoed heeft hij veel succes bij de supporters, maar vooral ook veel schaduw. Hij loopt gezwind met de glimlach. Om jaloers op te zijn. Heel even verder trouwens Marc die het lastig heeft, maar zich niet forceert en perfect zijn ritme aanhoudt. Deze grote meneer en motivator voor velen haalt zo zijn eerste Ironman binnen!

Ondertussen zien Filip, Patrick en Dick af. Filip is bezig aan zijn laatste, het tennis lonkt. Patrick zetten alles in op Klagenfurt en kwam hier genieten. Dat lukt voor allebei. Dick heeft jammer genoeg last in de schouder en had een pijnlijk fietsnummer. In de marathon komt hij er echter door en stoomt nog heel wat volk voorbij.

Het was opnieuw een prachtige ervaring om iedereen zijn doel te bereiken. Daarnaast is een week samenleven met alle verschillende persoonlijkheden altijd verrijkend! We komen opgeladen terug!

En het zal moeten ook, want zondag is er al het WK lange afstand duatlon in Zofingen. Daarna dan Zwintriathlon en op 11 september is het zowel het WK 70.3 als de Ironman Wales.

Drukke tijden dus, maar we gaan voor de uitdaging!


Gisteren, donderdag 1 september, werd Kevin Panhuyzen trouwens heel knap 6e op het WK cross country mountainbike. Als 1e jaars junior belooft dat alvast voor de volgende jaren!!!
Als dat niet motiverend werkt...