Vele fietsers willen zich voorbereiden voor een grote cyclo. Meestal trainen ze hiervoor in groep. Wie kent ze niet: de groepen die in de winter op de MTB 2u in het rood gaan en de ganse zomer 'koersen' op zondag morgen.
Vorig jaar ontmoette ik Wim en hij gaf toe ook zo'n achtergrond te hebben, maar het nu toch eens anders wou proberen.
Nu, 1 jaar later, is hij volledig overtuigd dat het anders kan.
Zijn relaas lees je hieronder:
Zuchtend bekeek ik mijn tijd: 8h08min op mijn diploma van de Marmotte in 2010. Weer geen vooruitgang geboekt t.o.v. de vorige jaren, geen minuut. Het zal dus toch waar zijn wat men beweert: met een leeftijd van 48 jaar is vooruitgang niet simpel. Opnieuw nam ik mijn handboek der wielertoeristen en ander allerhande internetschema’s ter hand.
Ik bekeek mijn eigen ontworpen trainingsschema’s in functie van lactaattesten (want die deed liet ik al enkele jaren afnemen) en besefte dat dit niet de juiste aanpak was. Maar wat dan wel? Kon ik überhaupt nog verbeteren? Wat moest daar voor dan wel doen? Is dit betaalbaar?
Deze vragen bleven door mijn hoofd spoken tot ik via een klant de naam van Tim De Vilder hoorde. Dat zal wel een trainer voor topatleten zijn dacht ik maar niet voor gewone toeristen zoals ik. Maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt en vroeg links en rechts aan mensen die hem kenden hoe hij te werk ging en wat hij kostte. Ik nam een beslissing en maakte een afspraak (september 2010). Besprak met hem mijn doelstellingen en de reeds gedane inspanningen met magere successen als gevolg.
Hij zei niet veel maar luisterde en noteerde. Wij spraken een lactaattest af en zo kreeg ik mijn eerste trainingsschema’s.
Eerste reactie: is dat alles? Zo rustig? Moet ik daarmee verbeteren? Ook de maanden oktober, november, december, januari en februari waren t.o.v. andere jaren gewone (lees lichte) trainingen.
De maanden maart en april (waar ik al eens in groep rij) was het niet altijd gemakkelijk om die schema’s aan te houden maar ik volhardde. Niettegenstaande de plagerige opmerkingen van mijn fietscollega’s hoe het met mijn schema was.
In mei kwam langzaam de verandering: eerst langzaam maar in juni was het “gilbert-time”. Zo sterk was ik nog nooit geweest. Maar opmerkingen als ‘je bent te vroeg in vorm /je moet je trainingsschema aanpassen/tegen de tijd van de cyclos ben je op/ enz. maakten mij ongerust.
Ik belde op regelmatige (veel) tijdstippen naar Tim maar die stelde mij steeds gerust. En inderdaad de bewijzen zijn er: les 3ballons gereden in 7h 22min, 25 min sneller dan in 2009 en de Marmotte in 7h29min ( op diploma), 39 min sneller dan in 2010.
Ik stond en sta er nog altijd versteld van. Mocht ik het zelf niet gedaan hebben zou ik het niet geloofd hebben van iemand anders. Ondertussen met de Velomediane Cricqilion in 5h35min nog een bewijs dat ik op lange termijn enorme vooruitgang gemaakt heb.
Zo zie je dat met de juiste schema’s en de juiste aanpak men kan verbeteren, niettegenstaande wat men ook beweert op internet of in vriendenkringen.
Tim, bedankt en nu op naar een stuntjaar in 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten