maandag 12 oktober 2009

Hawaii, the place to be?

Het is alweer eventjes geleden dat ik hier nog iets neerpende, maar het was dan ook druk. De laatste voorbereidingen voor de wedstrijden in Hawaii en Florida, alsook de marathon van Amsterdam en dan tussendoor de Spartathlon waarvan je alles op de website kon volgen!!
En ondertussen zijn er uiteraard atleten die verder blijven trainen, of nieuwe atleten met wie ik een gesprek had over volgend seizoen. Super boeiend, maar nu moet ik toch even tijd nemen om hier terug iets te schrijven.

Via de vele blogs, Skype, facebook en dergelijke kon ik de dagen voor de Ironman in Hawaii vrij goed in contact blijven met de atleten. Stijn en Stefaan trainen er nog samen met Pieter Hélin en Igor Vinck terwijl hun grote supportersclan ondertussen arriveerde. Olivier had iets minder geluk. Vrouwtje Sofie kon niet meekomen naar Hawaii en dat was toch een mentale tik! Dominic trainde ondertussen nog wat met Joury waar Sander voor de begeleiding zorgde!!

Op de foto's van de parade was te zien dat de mannen elkaar terugvonden en dat ze klaar waren voor de grote dag. Jammer dat Joury in de laatste 3 dagen een vervelende blessure opliep! Dat dwarsboomde duidelijk zijn plannen.

Zaterdagnacht hebben we dan met een leuke groep de wedstrijd gevolgd.
Knappe zwembeurt van Stefaan die net onder het uur bleef. Zo'n 3' later volgde Stijn en kort daarna Dominic. Al 3 goed op weg dus. Olivier had als iets mindere zwemmer op 1u10 gerekend of zo, maar hij kwam aan wal na 1u19. Ik wist onmiddellijk dat er iets niet klopte, maar tegen we die info hadden was het alweer iets later. Sofie wist me uiteindelijk te vertellen dat hij zeeziek geworden was en zijn volledige ontbijt had moeten overgeven! Met een lege tank vertrekken voor zo'n Ironman is natuurlijk geen sinecure!!

Tijdens het fietsen bleek dat Stijn en Stefaan elkaar naar goede gewoonte gevonden hadden en dat Dominic daar ook ergens rond hing. Olivier reed een rustig tempo in de hoop wat energie te kunnen opnemen. Door de warmte en de zware wind was het duidelijk een hele zware wedstrijd!
Dominic kon als eerste beginnen lopen, kort gevolgd door Stijn en dan Stefaan, die iets rustiger wisselde. Stijn en Dominic wisselden eens van positie, tot Stijn effectief krampen kreeg en zijn tempo serieus moest terug schroeven.
Dominic zag net als de anderen enorm af, maar bereikte na 9u38 de finish! 5' later volgde Stijn. Beiden waren dolgelukkig dat ze deze (mentale) strijd gestreden hadden!!
Stefaan had minder geluk. Door zouttekort kreeg hij krampen en kon echt niet meer verder. Door veel water te drinken was zijn zoutgehalte te laag geworden en begon hij vocht op te houden. Een situatie die ernstig kan worden, dus werd hij enkele uren aan een infuus gelegd! Bange uurtjes in België, maar uiteindelijk kwam alles goed!! Stefaan toonde enorm karakter, dus mag best trots zijn!!

Nog iemand die trots mag zijn op wat hij deed, is Oli. Halfleeg begonnen aan de race zag hij de ganse dag af, maar bleef doorgaan. De tijd was niet meer van belang, zolang hij maar finishte! Zo lukte het ook en realiseerde hij zijn droom van vele jaren: finishen in Hawaii!!

Algemeen hebben de mannen enorm veel ervaring opgedaan, maar moeten de blondekoppen allicht ook beseffen dat de omstandigheden super extreem waren en dat ze allicht meer gemaakt zijn om in Belgische temperaturen te presteren.
Maar al bij al dus straf gedaan en nu mogen ze genieten van een verdiende rustperiode!!!

ciao
t

Geen opmerkingen: