Van in het begin van het seizoen had Joerie Vansteelant me gezegd dat de wereldtitel lange afstandsduatlon in Richmond (USA) zijn grote doel was. Dat hij een moeilijke periode achter de rug heeft, hoeft niet gezegd. Een paar dagen na het verschrikkelijke nieuws sprong hij alweer op zijn fiets. In het begin gewoon omdat het deugd deed even weg te zijn van alles, maar na een goede week draaide hij de knop om: alles op het WK. Hij vertrok dan ook naar de USA, eerst voor een Powerman-zege in Ohia, daarna voor een hoogtestage in Boulder. Pas op donderdag (3 dagen voor het WK) vloog hij over naar Richmond (dat is nu eenmaal ideaal voor hem). Zondag stond er dan ook geen maat op hem. Tijdens het eerste lopen kon enkel snelle loper Yakovlev hem volgen, maar in het fietsen was hij alleenheerser. Iedereen kreeg minimum 6 minuten aan zijn broek. Yakovlev zelfs meer dan 13 minuten. Joerie won uiteindelijk met meer dan 6 minuten op de Spanjaard Javier Garcia en Zofingen-winnaar Koen Maris.
Joerie toonde hiermee niet alleen zijn enorme fysieke capaciteiten, maar vooral zijn mentale weerbaarheid. Dat hij deze overwinning nu opdraagt aan Benny (zoals nu overal in de pers verschijnt), vind ik nogal kortzichtig. Volgens mij zal hij bij elke wedstrijd die hij wint, aan Benny denken. Ik hoop dan ook dat Joerie de volgende wedstrijden ook het respect en de aandacht krijgt, die hij verdient. En dat het dus niet enkel bij deze ene keer blijft.
Joerie, een dikke proficiat!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten