Een warme dag zit er hier alweer op. Na mijn ontbijt vertrok ik richting Highway 77. Eerst een drukke baan, maar vanaf Catalina State Park toch heel wat minder druk, met leuke zijbanen in een schitterend decor. Mt Lemmon ligt rechst te blinken, maar voor die uitdaging wacht ik nog even. Altijd iets achter de hand hebben hé!
Ik dus vertrokken voor een tochtje van 5u. Met 2 tussenstops voor de broodnodige drank, lukte dit wonderwel. Ik reed eerst wat op kronkelende wegjes tussn de cactussen. Steeds op en af, dus aan afwisseling geen gebrek. Ik reed zo een rondje in Saddlebrook. Als ik het goed interpreteerde, een vrij nieuw dorp waar alle villa's omzoomd worden door golfterreinen. Er loopt een weg rond met daarnaast allemaal weggetjes voor de golfkarretjes. Als je denkt dat het in Knokke opvalt, dan is het hier gewoon de normaalste zaak van de wereld. Er was een tweevaksbaan met daarnaast een brede band (de shoulder), speciaal voorzien voor de karretjes. Jammer dat ze aan wisselende snelheid reden, was anders ideaal geweest voor een blokje :).
Maar goed, eens dit avontuur gepasseerd reed ik terug naar de Highway 77. Heel simpel een lange rechte baan door de woestijn. In het oprijden had ik wind op kop en vals plat omhoog. Het liep voor geen meter. Gelukkig zag ik aan de overkant af en toe ene naar beneden vliegen, dus het moest wel door die wind komen. Uiteindelijk dan mijn kar gekeerd en inderdaad gemerkt dat het terug rijden iets vlotter ging :) Zal volgende week allicht hetzelfde zijn. Dus mentaal blijen oppeppen zal wel belangrijk zijn denk ik.
Soit, eens terug aan de auto (die ik netjes aan één van de massa's kerken gedropt had) vlug een loopbroekje aan (snel rondgekeken dat er niemand meekeek, want public nudity is hier een zwaar misdrijf, en een nachtje gevangenis leek me niet ideaal voor de recup) en we waren klaar voor een loopje van 50'.
In het terug rijden nog eens boodschapjes gedaan (die Walmarts hier zijn echt ongelooflijk hé, ik kan blijven kijken naar die Amerikanen die hun karretjes blijven vullen :) en dan op bed toch even plat gelegen.
Vandaag de 2e dag in mijn dooie eentje en is toch wel even aanpassen. Na een hypersociale week vorige week, moet ik toch wel even wennen. Gelukkig is er Sara om eens te bellen, en zijn er natuurlijk de moderne technologieën, zodat ik daarpas kon Skypen met mijn zusje die in Buones Aires zit!!
Veel van mijn atleten zijn ondertussen aan het nadenken (of hebben dit al achter de rug) over hun planning voor 2010. Altijd een leuke periode.
Zo las ik ook dat Karel Pardaens 100km gaat lopen om zo naar de Spartathlon te gaan! Nonkel Leo achterna! Fantastisch vind ik dat.
Ik vind het altijd enorm leuk om de verschillende motivaties te horen van iedereen.
Voila, morgen probeer ik ook eens wat foto's te trekken!
ciao
t
Geen opmerkingen:
Een reactie posten