Mijn 1e duatlon sedert zeer lang! Hieronder een korte evaluatie.
Afstanden waren 9km lopen (type bergloop, met 2 mooie klimmetjes en een pittige afdaling), daarna 85km fietsen met 2 x Col de Menté, om te eindigen met 15km lopen (laat ons zeggen: heuvelachtig, maar toch vrij technisch).
Samen met Stijn stond ik op de 4e lijn aan de start in Fos, om zo een rustige start te nemen. Na een rustige kilomter konden beginnen klimmen. Loïc was al vertrokken. Stijn en ik liepen ongeveer samen. Gecontroleerd begon ik te klimmen. In het 1e lopen wou ik vooral niet teveel energie verliezen. Een korte afdaling zorgde ervoor dat ik wat uitliep op Stijn en zo liepen we apart de tweede beklimming. Boven in het dorpje Melles konden we een steile afdaling aansnijden. Even verder stond er al iemand geparkeerd met kramp in de hamstrings. Goed begin! Nadien behield ik mijn positie zonder te forceren en liep de wisselzone in na 32'18. Dit in zowat 32e positie.
Hup fietske op en de eerste 7-8km rustig warmdraaien (en toch al iemand inhalen?). Eens de brug over lag de Col de Menté een eerste keer te wachten. 2 mannen vlogen ons voorbij (tot straks!) en samen met 1 Spanjaard (zo'n echt klimmerstype) reed ik (op reglementaire afstand) de klim vlot op. Boven een snelle bevoorrading en de technische afdaling in de mist kon beginnen. Daarna gaat het telkens op en af en ik voelde me zeer goed. na een goede 35km kon ik een gat toerijden naar een groepje van 6 die blijkbaar wat weggereden waren in een afdaling. Na 40km kwam ik bij de supportersclub (Sara, Debbie, Sofie en Toon) die luidkeels riepen dat alles er goed uitzag en ik ongeveer 30e lag. De Col des Ares aansnijden en we waren weg met een man of 3. Bij het terugkeren begin je eigenlijk al 16km voor de top te klimmen, met slechts een korte afdaling tussen. Ik kwam vrij snel in een mooi ritme. Bij het begin van de effectieve klim (nog zo'n 8km te gaan) zag ik mijn Spaanse vriend op 50m hangen. 8km verder lag hij op een goede 400m. Goed gedoseerd dus. De afdaling afvliegen, en de laatste 8km vooral drinken en focussen op het komende lopen.
In de tweede wissel bleek ik op 1'30 van Loïc te liggen. Er moest dus iets niet kloppen. En inderdaad, na 3km lopen stond hij aan de kant met krampen. Heel jammer voor hem! Gelukkig heeft hij nog enkele wedstrijden om dit even recht te zetten (komt wel ok Loïc!). Ik kwam opnieuw in een goed ritme en werkte de 15km (of waren het er 14,5 of 16?, niemand die het weet) af zonder verder te forceren. Ik haalde een aantal atleten bij en 1 zeer snelle Spanjaard vloog mij ook nog voorbij. Netto haalde ik er 3 bij en schoof zo op van plaats 25 naar 22. Een mooie uitslag vind ik, na de pittige trainingsweek. Met mijn tijd van 4u43'37 ben ik ook tevreden.
Deze wedstrijd was ideaal om te testen waar we staan. Nu verder trainen richting Gérardmer. Zaterdag doe ik het kwartje in Berlare mee, de week erop Damme-Brugge (als training, want de dag voordien trouwt mijne maat Thomas met zijn Emma) en op 18 augustus nog een stratenloopje in Zottegem. Ik sluit het seizoen dus af in Gérardmer waar ik eens zal testen wat ik waard ben op de 3/4e afstand. Ik kijk er al naar uit!!!
Ook nog even vermelden dat de anderen het zeer goed deden: Olli4 werd 43e en verbaasde iedereen met zijn 4u59'36. Stijn was zich al aan het opmaken voor een felle eindspurt, maar een kramp besliste er anders over. Hij werd uiteindelijk 49e in 5u01. Kort daarop volgde Stefaan in 5u04. De broers reden in het begin van de week hun eerste col op!! Op de Marc Herremans Classic zullen ze alleszins beter tot hun recht komen!
zondag dus MHC, waar ik langs de kant zal staan als coach. Aan al mijn mannen (en vrouwen): geef er maar een lap op!
dinsdag 31 juli 2007
vrijdag 27 juli 2007
Wedstrijdverslagen
Na de Half Ironman van Zürich nam ik een korte rustperiode. Momenteel ben ik weer wat volume aan het trainen in functie van mijn volgende wedstrijden (waarover later meer).
Voor een verslag van mijn eerste seizoenshelft:Mijn eerste seizoenshelft stond volledig in het teken van de Halve Triatlon te Zürich.Deze wedstrijd maakt deel uit van het 70.3 – circuit. Na de winter heb ik vooral de nadruk gelegd op het fietsen. Daar moet immers nog de grootste verbetering komen. Aangezien ik het laatste anderhalf jaar weinig competitie deed, besloten we dan ook om wat wedstrijdjes mee te doen om toch wat competitieritme te hebben. Na een eerste stage met de Ironmanagers in Lanzarote (1 ste week april) nam ik deel aan het Epic Weekend georganiseerd door Wim De Doncker. Op 1 weekend reden we 240 + 220km. We startten in Brasschaat om te eindigen in La Roche met onderweg wat klimmetjes ‘voor de punten’. Ondanks dat ik in goed gezelschap vertoefde met heel wat ervaren Ironman-atleten ging mij dit vrij goed af. Op dag 2 voelde ik de laatste 30km dat het beste eraf was en besloot dan ook maar op eigen tempo uit te bollen.Heel wat atleten waren de weken daarna oververmoeid of gekwetst. Ik voelde mij echter heel goed. Op 22 april startte ik in een wielerwedstrijd van de WAOD, waar ik tot ieders verbazing vrij vlot meedraaide met het peloton. De week erna besloot ik dan ook bij de VWF mee te koersen. Dit keer op een heuvelachtig parcours. Ook hier trok ik goed mijn streng en kon zelfs 1 keer een aanval opzetten (en ook tot de kopgroep rijden). Best plezant.
Na een vermoeiende werkweek liep ik ook de klassieker ‘Dwars door Brugge’ mee. Met mijn 3 looptrainingen in de week kon ik daar niet veel verwachten. Ik had hier niet echt een goed gevoel en liep 48’ 45. Ruim 2 minuten trager dan ik ooit liep (in allicht een superdag, want was toen 12 de).
Op 13 mei stond dan de 1ste triatlon op het menu. De kwart (niet-stayer) van Geel. Na een vrij goed zwemmen bleef ik wat hangen in het fietsen maar kon daarna heel wat plaatsen goed maken in het lopen. Ik liep vrij lang samen met Pieter Vanhee wat vlot ging. Een 16 de plaats in 2u05 was mijn deel.
Daarna vertrok ik voor een tweede (vermoeiende, maar plezante) stage met de Ironmanagers naar Lanzarote. Daar trainden wij goed en zagen ook hoe Luc (Van Lierde) knap tweede werd in de Ironman.Pas terug van woensdag stond me op zaterdag 26 mei nog een laatste testje te wachten te St-Laureins. Bij het zwemmen voelde ik me niet echt fris. Het fietsen ging relatief vlot. Enkel jammer dat ik even miste van parcours (wat me allicht een 6tal plaatsen kostte), maar bon, dit was toch niet mijn piekwedstrijd. Het lopen ging weer heel vlot en zo eindigde ik 23 ste in 1u59’55.
De daarop volgende week werd een rust- en taper week in functie van Zürich. De dagen voor de wedstrijd veel regen, maar op wedstrijddag gelukkig een zalig weertje. Enkel de temperatuur van het water viel nogal tegen (14°C zeiden ze, maar het was toch verdomd heel koud!!). Daarom verminderde de organisatie de zwemafstand van 1900 naar ongeveer 1500 (of 1600?) meter. Soit, na een moeilijk moment na 300m (de koude?) kwam ik in mijn ritme en kan als 35 ste age grouper (69 ste in totaal, want de profs waren 5 minuten eerder gestart) op mijn fiets springen. De eerste 10 relatief vlakke kilometers waren vooral goed om in het ritme te komen en voldoende te drinken. Daarna begon het klimmen. Dat ging heel vlot. Ongeveer halverwege de klim kwam ik bij Karl Van Biervliet. Samen (uiteraard op reglementaire afstand) fietsen we de rest van de klim. Net voor de top ging ik hem voorbij en vatte de snelle afdaling aan. Toen ik omkeek zag ik Karl niet (blijkbaar problemen met zijn wiel, maar hij kon na 5 min verder en afsluiten met een sterke halve marathon). Ik kon mijzelf goed blijven oppeppen en na een goede 30km fietsen riep Olivier me toe dat ik al 49ste overall lag. Ook de tweede ronde verliep heel goed en na een 2u28 fietsen kon ik aan mijn halve marathon beginnen. De eerste van 3 ronden liep ik niet echt soepel. Vooral rug en hamstrings trokken wat tegen. Maar daarna kwam ik beter in mijn ritme. Het lopen ging langs een grindpad langs het meer en daarna door het stadje (kasseien!) met ook een aantal trappen in. Ik kon mijn ritme vrij goed vast houden en met 3 even snelle ronden kon ik mijn halve marathon afronden in 1u21. Totaal tijd was 4u19’12. Ik werd eerst als 34 ste geklasseerd, maar dit zou later gecorrigeerd worden tot 40 ste. In mijn age Group (25-29) werd ik 7 de. De 6 de finishte op enkele seconden van mij (heb dit nooit geweten). Indien ik dit wou had ik mijn ticket voor Florida (WK 70.3) te pakken, maar ik heb dit niet aangenomen. Dit was niet mijn focus voor dit jaar.
Ik was uiteraard heel tevreden met deze wedstrijd. Mijn zwemmen was deftig. Mijn fietsen was heel goed (het toont duidelijk aan dat een zwaardere wedstrijd me beter ligt) en mijn lopen was ok. In de toekomst dus vooral nog meer trainen op vlakke parkoersen, zodat ik ook daar beter uit de verf kom!
Voor een verslag van mijn eerste seizoenshelft:Mijn eerste seizoenshelft stond volledig in het teken van de Halve Triatlon te Zürich.Deze wedstrijd maakt deel uit van het 70.3 – circuit. Na de winter heb ik vooral de nadruk gelegd op het fietsen. Daar moet immers nog de grootste verbetering komen. Aangezien ik het laatste anderhalf jaar weinig competitie deed, besloten we dan ook om wat wedstrijdjes mee te doen om toch wat competitieritme te hebben. Na een eerste stage met de Ironmanagers in Lanzarote (1 ste week april) nam ik deel aan het Epic Weekend georganiseerd door Wim De Doncker. Op 1 weekend reden we 240 + 220km. We startten in Brasschaat om te eindigen in La Roche met onderweg wat klimmetjes ‘voor de punten’. Ondanks dat ik in goed gezelschap vertoefde met heel wat ervaren Ironman-atleten ging mij dit vrij goed af. Op dag 2 voelde ik de laatste 30km dat het beste eraf was en besloot dan ook maar op eigen tempo uit te bollen.Heel wat atleten waren de weken daarna oververmoeid of gekwetst. Ik voelde mij echter heel goed. Op 22 april startte ik in een wielerwedstrijd van de WAOD, waar ik tot ieders verbazing vrij vlot meedraaide met het peloton. De week erna besloot ik dan ook bij de VWF mee te koersen. Dit keer op een heuvelachtig parcours. Ook hier trok ik goed mijn streng en kon zelfs 1 keer een aanval opzetten (en ook tot de kopgroep rijden). Best plezant.
Na een vermoeiende werkweek liep ik ook de klassieker ‘Dwars door Brugge’ mee. Met mijn 3 looptrainingen in de week kon ik daar niet veel verwachten. Ik had hier niet echt een goed gevoel en liep 48’ 45. Ruim 2 minuten trager dan ik ooit liep (in allicht een superdag, want was toen 12 de).
Op 13 mei stond dan de 1ste triatlon op het menu. De kwart (niet-stayer) van Geel. Na een vrij goed zwemmen bleef ik wat hangen in het fietsen maar kon daarna heel wat plaatsen goed maken in het lopen. Ik liep vrij lang samen met Pieter Vanhee wat vlot ging. Een 16 de plaats in 2u05 was mijn deel.
Daarna vertrok ik voor een tweede (vermoeiende, maar plezante) stage met de Ironmanagers naar Lanzarote. Daar trainden wij goed en zagen ook hoe Luc (Van Lierde) knap tweede werd in de Ironman.Pas terug van woensdag stond me op zaterdag 26 mei nog een laatste testje te wachten te St-Laureins. Bij het zwemmen voelde ik me niet echt fris. Het fietsen ging relatief vlot. Enkel jammer dat ik even miste van parcours (wat me allicht een 6tal plaatsen kostte), maar bon, dit was toch niet mijn piekwedstrijd. Het lopen ging weer heel vlot en zo eindigde ik 23 ste in 1u59’55.
De daarop volgende week werd een rust- en taper week in functie van Zürich. De dagen voor de wedstrijd veel regen, maar op wedstrijddag gelukkig een zalig weertje. Enkel de temperatuur van het water viel nogal tegen (14°C zeiden ze, maar het was toch verdomd heel koud!!). Daarom verminderde de organisatie de zwemafstand van 1900 naar ongeveer 1500 (of 1600?) meter. Soit, na een moeilijk moment na 300m (de koude?) kwam ik in mijn ritme en kan als 35 ste age grouper (69 ste in totaal, want de profs waren 5 minuten eerder gestart) op mijn fiets springen. De eerste 10 relatief vlakke kilometers waren vooral goed om in het ritme te komen en voldoende te drinken. Daarna begon het klimmen. Dat ging heel vlot. Ongeveer halverwege de klim kwam ik bij Karl Van Biervliet. Samen (uiteraard op reglementaire afstand) fietsen we de rest van de klim. Net voor de top ging ik hem voorbij en vatte de snelle afdaling aan. Toen ik omkeek zag ik Karl niet (blijkbaar problemen met zijn wiel, maar hij kon na 5 min verder en afsluiten met een sterke halve marathon). Ik kon mijzelf goed blijven oppeppen en na een goede 30km fietsen riep Olivier me toe dat ik al 49ste overall lag. Ook de tweede ronde verliep heel goed en na een 2u28 fietsen kon ik aan mijn halve marathon beginnen. De eerste van 3 ronden liep ik niet echt soepel. Vooral rug en hamstrings trokken wat tegen. Maar daarna kwam ik beter in mijn ritme. Het lopen ging langs een grindpad langs het meer en daarna door het stadje (kasseien!) met ook een aantal trappen in. Ik kon mijn ritme vrij goed vast houden en met 3 even snelle ronden kon ik mijn halve marathon afronden in 1u21. Totaal tijd was 4u19’12. Ik werd eerst als 34 ste geklasseerd, maar dit zou later gecorrigeerd worden tot 40 ste. In mijn age Group (25-29) werd ik 7 de. De 6 de finishte op enkele seconden van mij (heb dit nooit geweten). Indien ik dit wou had ik mijn ticket voor Florida (WK 70.3) te pakken, maar ik heb dit niet aangenomen. Dit was niet mijn focus voor dit jaar.
Ik was uiteraard heel tevreden met deze wedstrijd. Mijn zwemmen was deftig. Mijn fietsen was heel goed (het toont duidelijk aan dat een zwaardere wedstrijd me beter ligt) en mijn lopen was ok. In de toekomst dus vooral nog meer trainen op vlakke parkoersen, zodat ik ook daar beter uit de verf kom!
donderdag 26 juli 2007
Sterke prestaties van mijn atleten afgelopen weekend
Dit weekend stonden er verschillende wedstrijden op het menu.
In Stein (3km zwemmen - 110km fietsen - 30km lopen) waren er 3 Ironmanagers aan de slag:
Olivier Cornelis toonde zijn vooruitgang in het fietsen, en bewees opnieuw dat lopen zijn sterkste punt is: 32e in 6u33'53
Marc Verbeeck zwom zonder forceren. Hij kwam als 5e uit het water. Daarna was ook hier de vooruitgang in het fietsen merkbaar. De laatste loopronde was nog zwaar maar toch een mooi resultaat: 88e in 7u18'30
Hans Cami tenslotte was de hele week onzeker nadat een paard op zijn voet plaatsnam. Daardoor werd het lopen uiteraard zeer zwaar. Meer op karakter dan op souplesse sleepte hij toch een mooie 146e plaats (8u09'04) in de wacht.
In Brasschaat ook heel wat Ironmanagers. Op het EK lange afstand was Jo simoens onze snelste man in 4u57'19. Kort daarop volgde Frank Vanleenhove in 5u09'13. Voor Frank een hele opsteker na wat blessure perikelen.
Daarna volgde nog Bart Verbraeken in 5u15'52. Slecht nieuws voor Pieter Auwaerts: hij moest opgeven met een lekke band. Revanche dus op de Marc Herremans Classic. Hetzelfde geldt voor Jean Deloddere, die niet kon starten na zijn spectaculaire valpartij in Brugge.
In Nice kregen we ook een Ironmanager aan de start. Jeroen Van Cauwelaert komt zelden naar training. Daar is een goede reden voor: hij woont namelijk in Dallas, USA. Afgelopen weekend werkte hij zijn eerste Ironman af. 13u10'30 is een mooi resulaat op de zware Ironman in Nice. Een dikke proficiat!
In Stein (3km zwemmen - 110km fietsen - 30km lopen) waren er 3 Ironmanagers aan de slag:
Olivier Cornelis toonde zijn vooruitgang in het fietsen, en bewees opnieuw dat lopen zijn sterkste punt is: 32e in 6u33'53
Marc Verbeeck zwom zonder forceren. Hij kwam als 5e uit het water. Daarna was ook hier de vooruitgang in het fietsen merkbaar. De laatste loopronde was nog zwaar maar toch een mooi resultaat: 88e in 7u18'30
Hans Cami tenslotte was de hele week onzeker nadat een paard op zijn voet plaatsnam. Daardoor werd het lopen uiteraard zeer zwaar. Meer op karakter dan op souplesse sleepte hij toch een mooie 146e plaats (8u09'04) in de wacht.
In Brasschaat ook heel wat Ironmanagers. Op het EK lange afstand was Jo simoens onze snelste man in 4u57'19. Kort daarop volgde Frank Vanleenhove in 5u09'13. Voor Frank een hele opsteker na wat blessure perikelen.
Daarna volgde nog Bart Verbraeken in 5u15'52. Slecht nieuws voor Pieter Auwaerts: hij moest opgeven met een lekke band. Revanche dus op de Marc Herremans Classic. Hetzelfde geldt voor Jean Deloddere, die niet kon starten na zijn spectaculaire valpartij in Brugge.
In Nice kregen we ook een Ironmanager aan de start. Jeroen Van Cauwelaert komt zelden naar training. Daar is een goede reden voor: hij woont namelijk in Dallas, USA. Afgelopen weekend werkte hij zijn eerste Ironman af. 13u10'30 is een mooi resulaat op de zware Ironman in Nice. Een dikke proficiat!
Iets uitgebreider verslag van de vakantiestage
Op donderdagavond vertrokken Sara en ik al naar het zuiden, om zo optimaal te kunnen profiteren van onze vrije dagen. Na een nachtrust halverwege stonden we rond 15u in Luchon, waar de warmte ons wat overviel. Na een losloopje in de bossen boven Luchon werden we super vriendelijk ontvangen bij Sarah (vriendin van de Veldies) en Laurent, waar we een toffe avond beleefden.
Op zaterdag zat ik om 7u al met Laurent op de fiets. Hij was de ideale gids. Niet enkel voor deze training, maar ook om de lokaties te helpen zoeken voor alle trainingen die ik de komende week wou afwerken (met de andere mannen). Na de training namen Sara, Sarah en ikzelf de rugzak en trokken de bergen in voor een pittige wandeling. Schitterende omgeving!! 's Avonds zetten we ons tentje op en beleefden een wilde nacht (door de storm :) ). Zondag heel vroeg opstaan (prachtige ochtenfoto met 3 heel frisse mensen volgt) en stapten rustig naar beneden. Daar schreef ik me in voor 'La Crémaillère'. Deze bergloop was ik toevallig tegen gekomen en het leuk me wel een leuke training/uitdaging. In tegenstelling tot de berglopen waar ik reeds aan deelnam was het stijgingspercentage niet 10% maar wel 20% met een maximum van 28%. Pittige kost dus. Met mijn 56'37 over 5,5km eindigde ik 27e op een 250 deelnemers. Leuke, maar vooral zware ervaring. Ik was blij toen ik de vrouwen (en honden) boven zag. Gelukkig mocht ik met de lift naar beneden.
In de namiddag kwamen de Veldies (Stijn en Debbie, Stefaan en Toon :) ) en Olivier en Sofie ook toe. We trokken naar een meertje. De vrouwtjes om te aperitieven en wij om los te zwemmen en los te lopen.
Op maandag stond de eerste goede training op het programma. Met zijn vijven vertrokken we in St-Girons om een groot deel van een Tourrit af te werken. Toon keerde na een uurtje terug (als basketter zat hij voor de eerste keer op een koersfiets, maar toonde toch zijn uithoudingsvermogen!!) en ook Stijn (die wat ziekjes was) sloeg na 2 cols huiswaarts in. Na de Portet d'Aspet en de Col de Menté was de Port de Balès een zware brok. We waren dan ook blij dat we richting Luchon mochten afdalen. Mooie training in een prachtige omgeving!!
Op dinsdag een plezante looptraining met wat langere tempo's bij le Mourtis. Hier liepen we constant bergop en bergaf. Goede krachttraining met toch lichte stijfheid tot gevolg (voor de één al wat meer dan voor de andere). In de namiddag nog een zwemsessie in een meer. Toch wel veel aangenamer in zo'n schitterende omgeving zwemmen dan in de Blaarmeersen hoor!
Op woensdag hadden we een verkenning van het fietsparcours van de duatlon gepland. Af en toe in de mist beklommen we de Col de Menté langs beide zijden en merkten dat het parcours (inderdaad, wat had je gedacht) geen meter vlak was. Maar wel een schitterende lus!! Na het fietsen nog wat loslopen en we waren klaar om naar de thermen te gaan. Wat hammam, jacuzzi,... is zowel voor lichaam als geest zalig. En Sara was blij dat ze mij voor een hele middag voor haar had!!
Op donderdag een looptraining en losfietsen (doet wel deugd om ook eens vlak te fietsen) met een wandeling er bovenop.
Op vrijdag waren Loïc en Tinneke ook aangekomen. Terwijl zij nog wat uitsliepen en later ook de Thermen bezochten gingen wij voor een lange zwemtraining naar het Lac de Loudenvielle. Ideaal, maar in het begin wel wat frisjes. De canyoning erna cancelden we, zodat het een relatief luie namiddag werd. Kan ook eens deugd doen.
Op zaterdag enkel wat loslopen-wandelen op het eerste en tweede loopparcours. Gene zever, echt berglopen (maar wel plezant uiteraard!!)
Op zondag dan de wedstrijd: hier kom ik apart op terug. Ik kan wel al zeggen dat ik met mijn 22e plaats in 4u43'37 heel tevreden was!!!
Op zaterdag zat ik om 7u al met Laurent op de fiets. Hij was de ideale gids. Niet enkel voor deze training, maar ook om de lokaties te helpen zoeken voor alle trainingen die ik de komende week wou afwerken (met de andere mannen). Na de training namen Sara, Sarah en ikzelf de rugzak en trokken de bergen in voor een pittige wandeling. Schitterende omgeving!! 's Avonds zetten we ons tentje op en beleefden een wilde nacht (door de storm :) ). Zondag heel vroeg opstaan (prachtige ochtenfoto met 3 heel frisse mensen volgt) en stapten rustig naar beneden. Daar schreef ik me in voor 'La Crémaillère'. Deze bergloop was ik toevallig tegen gekomen en het leuk me wel een leuke training/uitdaging. In tegenstelling tot de berglopen waar ik reeds aan deelnam was het stijgingspercentage niet 10% maar wel 20% met een maximum van 28%. Pittige kost dus. Met mijn 56'37 over 5,5km eindigde ik 27e op een 250 deelnemers. Leuke, maar vooral zware ervaring. Ik was blij toen ik de vrouwen (en honden) boven zag. Gelukkig mocht ik met de lift naar beneden.
In de namiddag kwamen de Veldies (Stijn en Debbie, Stefaan en Toon :) ) en Olivier en Sofie ook toe. We trokken naar een meertje. De vrouwtjes om te aperitieven en wij om los te zwemmen en los te lopen.
Op maandag stond de eerste goede training op het programma. Met zijn vijven vertrokken we in St-Girons om een groot deel van een Tourrit af te werken. Toon keerde na een uurtje terug (als basketter zat hij voor de eerste keer op een koersfiets, maar toonde toch zijn uithoudingsvermogen!!) en ook Stijn (die wat ziekjes was) sloeg na 2 cols huiswaarts in. Na de Portet d'Aspet en de Col de Menté was de Port de Balès een zware brok. We waren dan ook blij dat we richting Luchon mochten afdalen. Mooie training in een prachtige omgeving!!
Op dinsdag een plezante looptraining met wat langere tempo's bij le Mourtis. Hier liepen we constant bergop en bergaf. Goede krachttraining met toch lichte stijfheid tot gevolg (voor de één al wat meer dan voor de andere). In de namiddag nog een zwemsessie in een meer. Toch wel veel aangenamer in zo'n schitterende omgeving zwemmen dan in de Blaarmeersen hoor!
Op woensdag hadden we een verkenning van het fietsparcours van de duatlon gepland. Af en toe in de mist beklommen we de Col de Menté langs beide zijden en merkten dat het parcours (inderdaad, wat had je gedacht) geen meter vlak was. Maar wel een schitterende lus!! Na het fietsen nog wat loslopen en we waren klaar om naar de thermen te gaan. Wat hammam, jacuzzi,... is zowel voor lichaam als geest zalig. En Sara was blij dat ze mij voor een hele middag voor haar had!!
Op donderdag een looptraining en losfietsen (doet wel deugd om ook eens vlak te fietsen) met een wandeling er bovenop.
Op vrijdag waren Loïc en Tinneke ook aangekomen. Terwijl zij nog wat uitsliepen en later ook de Thermen bezochten gingen wij voor een lange zwemtraining naar het Lac de Loudenvielle. Ideaal, maar in het begin wel wat frisjes. De canyoning erna cancelden we, zodat het een relatief luie namiddag werd. Kan ook eens deugd doen.
Op zaterdag enkel wat loslopen-wandelen op het eerste en tweede loopparcours. Gene zever, echt berglopen (maar wel plezant uiteraard!!)
Op zondag dan de wedstrijd: hier kom ik apart op terug. Ik kan wel al zeggen dat ik met mijn 22e plaats in 4u43'37 heel tevreden was!!!
vrijdag 20 juli 2007
Stage in Luchon
Sedert vorige week vrijdag ben ik op vakantiestage in Luchon. De dagen waren al goed gevuld met onder andere een bergloop (waarover later meer), een deel van de l'Etape du Tour en enkele mooie fiets - en looptrainingen. Ik ben hier samen met Olivier Cornelis en de broers Veldeman (en de vriendinnen). Zondag nemen we hier deel aan de Duathlon de Val d'Aran. Een zeer zware wedstrijd met een fietsrit over 85km met 2x de Col de Menté. Meer nieuws volgt alleszins.
donderdag 12 juli 2007
Drukke week en enkele knappe prestaties
Vorige week was een drukke week. Trainen gebeurde tussendoor. Maar dergelijke weken doen je wel beseffen dat tijd vrijmaken om te sporten niet altijd gemakkelijk is, maar toch enorm veel voldoening geeft.
Tijdens deze drukke week ook enkele knappe prestaties. Peter Vermeulen had keihard getraind voor de Ironman van Frankfurt. Met een persoonlijke besttijd van 10u30 stond hij aan de start. Na de aankomst was hij uiteraard zeer tevreden met zijn 9u36. Zijn zwemmen was goed zonder meer. In het fietsen kon hij heel wat minuten goed maken om na een zware marathon (aan opkomende maagproblemen moeten we nog iets doen) te finishen in een zeer scherpe besttijd. Tevreden atleet en tevreden trainer dus.
Die dag was ik (tegen de wind in) van Gent naar Westende gefietst met de broertjes Veldeman. Leuk en pittig ritje, dat gevolgd werd door een portie zeezwemmen. Gelukkig was Geert er om ons te begeleiden in het wilde water.
Een week later stond er de SP van Kortrijk op het programma. Heel wat atleten deden het hier heel goed. Mark Boeykens debuteerde hier met onmiddellijk een zeer sterke prestatie. Bij een niet-stayerwedstrijd zal hij nog veel meer voordeel halen uit zijn enorme fietscapaciteiten. Op naar meer dus!!!
Ondertussen is de week al weer goed gevorderd en kijk ik uit naar een weekje Pyreneeën. Samen met de broers Veldeman en Olli Cornelis gaan we daar goed trainen en afsluiten met de prachtige Duathlon Val d'Aran. Ik vertrek iets vroeger en neem komende zondag ook al deel aan een plaatselijke bergloop. Verslag volgt uiteraard!
Tijdens deze drukke week ook enkele knappe prestaties. Peter Vermeulen had keihard getraind voor de Ironman van Frankfurt. Met een persoonlijke besttijd van 10u30 stond hij aan de start. Na de aankomst was hij uiteraard zeer tevreden met zijn 9u36. Zijn zwemmen was goed zonder meer. In het fietsen kon hij heel wat minuten goed maken om na een zware marathon (aan opkomende maagproblemen moeten we nog iets doen) te finishen in een zeer scherpe besttijd. Tevreden atleet en tevreden trainer dus.
Die dag was ik (tegen de wind in) van Gent naar Westende gefietst met de broertjes Veldeman. Leuk en pittig ritje, dat gevolgd werd door een portie zeezwemmen. Gelukkig was Geert er om ons te begeleiden in het wilde water.
Een week later stond er de SP van Kortrijk op het programma. Heel wat atleten deden het hier heel goed. Mark Boeykens debuteerde hier met onmiddellijk een zeer sterke prestatie. Bij een niet-stayerwedstrijd zal hij nog veel meer voordeel halen uit zijn enorme fietscapaciteiten. Op naar meer dus!!!
Ondertussen is de week al weer goed gevorderd en kijk ik uit naar een weekje Pyreneeën. Samen met de broers Veldeman en Olli Cornelis gaan we daar goed trainen en afsluiten met de prachtige Duathlon Val d'Aran. Ik vertrek iets vroeger en neem komende zondag ook al deel aan een plaatselijke bergloop. Verslag volgt uiteraard!
Abonneren op:
Posts (Atom)