Het is normaal niet mijn gewoonte om na een team-prestatie alle individuen apart te bespreken in een verslag, maar gezien het belang van Ironman Florida (de meesten trainden 3 jaar met deze ene dag in het hoofd) en de enorme boost die het gegeven heeft, dan toch een uitzondering!
Here we go:
Kurt Neyrynck: 12u49’14
Na de stage in Vittel had ik het al in de mot: dit komt goed! Alles aan eigen tempo afwerken, het kopke er bij houden en focussen op eten en drinken,.. dat was de opdracht.
Normaal is de deal dat na elke ronde een korte blik in de ogen van vrouwlief het sein is voor de volgende ronde, maar in Florida was er maar 1 fietsronde en 2 looprondes!! Geen nood, Kurt hield zich aan de afspraken. Hij zwom een knaltijd, en doseerde daarna het fietsen perfect, om op de marathon zijn ritme aan te houden. Met een finish onder de 13u maakte hij zijn droom waar!!
Perfecte dosering, perfecte timing: hij zal hier nog prijzen mee winnen
Dick Vandevyvere: 12u31’22
Ondanks een voorbereiding die niet perfect verlopen was, hield Dick hier een heel goed gevoel aan over. Doseren van in het begin. Eens uit het water, was hij blij dat hij op de fiets kon springen. Onderweg telkens teken doend dat alles onder controle was, liep hij aan een constant tempo zijn marathon. Op het einde wel wat verval, maar daar was rekening mee gehouden. Voor 12u31 hadden we alvast getekend!
Filippini Jean-Pierre: 11u56’16
Ondanks wat stress de dag voor de wedstrijd, werd ook Jean Pierre een Ironman. Voor de wedstrijd van Stein (nochtans een thuiswedstrijd) voelde hij zich nog niet klaar, maar toen de Ironman voor de deur stond, was hij er! Mooie zwemtijd, goed gefietst en dan afzien in de marathon. Het deed pijn, maar met trots over de meet, en dat is wat telt!
Steven Somers : 11u53’50
Steven had een goede zwembeurt en sprong daarna gezwind op de fiets. Jammer genoeg voor hem was dit een fietsparcours voor krachtpatsers en Steven is nu eenmaal meer berggeit dan stoemper. Maar daarna kwam natuurlijk de marathon en kon hij de lijken beginnen oprapen! Mooie prestatie!
Patrick Hermans : 11u41’06
Na een jaar waarin Patrick ongelooflijk verbeterde, lag de lat natuurlijk hoog. Hij zwom en fietste uitstekend, maar had tijdens het lopen last van de knie. In het begin wat ontgoocheld, maar inmiddels al beseffend welke prestatie hij neerzette. Dat belooft voor de toekomst (eens die kniepijn voorgoed wegblijft!)
Jean Deloddere : 11u29’54
Jean – de bieste – vond zijn favoriete fietsparcours: gas geven! Iedere keer er een referee langs kwam om stayeren te controleren, demarreerde Jean in zijn gekende stijl. Een knappe fietstijd was het gevolg. Dat het lopen zwaar ging worden, wisten we van vooraf, maar aankomen deed Jean met de glimlach!!!
Stevie Van de Velde : 11u29’34
Stevie pakte deze wedstrijd heel slim aan: doseren was de boodschap. Met de glimlach op de fiets! Ik passeerde hem met de auto en hij was nog super relax (zodanig relax dat hij bijna een collega omver reed om een klapke te komen doen). Hij bleef de ganse wedstrijd op zijn goede ritme en finishte zo mooi onder de 11u30
Jo Simoens : 11u25’38
Ook Jo had nog wat overschot. Terwijl ik over rond reed met mijn fiets om zoveel mogelijk atleten te zien, kon Jo mij nog aanmoedigen (Komaan Coach, trappen!) Dan weet je dat het goed komt. Mooi gedaan!!
Steven Vanbergen : 11u23’50
Met een mooie schare supporters bleef ook Steven zijn ritme trouw: eigen ritme!! Hij genoot ervan en zijn supporters des te meer. Lena trok de foto’s en Ben – met de Ironman-pet - en Shanti waren super trots op hun papa!!
Frank Janssens : 11u21’03
Frank had zeker niet de beste voorbereiding. Na een switch van krachtsporter tot duursporter was Frank er volledig klaar voor, tot hij bij het beach volleyballen door de knie ging. Even paniek, maar we leken op goede weg, tot hij zijn voet omsloeg. Ook een stijve nek 2 dagen voor de wedstrijd konden hem niet van zijn doel afbrengen. Hij ging ervoor en now.. He’s an Ironman!!
Frank Vanleenhove : 11u13’40
Deze surfboy ontwikkelde zich heel mooi de laatste jaren. Vroeger was lopen niet zijn dada, vorig jaar liep hij zijn eerste marathon. In Florida zwom hij beresterk, fietste heel mooi en liep op de marathon zijn eigen ritme. Recht naar een mooie tijd, en nog een podiumplaats ook. Hij was namelijk ook ingeschreven als Clydesdale (zwaargewichten). De fotoshoot op het podium samen met John nam heel wat tijd in beslag
Jeroen Van Cauwelaert : 11u04’07
Deze man woont in Dallas, dus voor donderdag hadden we elkaar enkel gemaild. Hij werd vrij snel in de groep geïntegreerd en voelde zich duidelijk goed. Met een knappe zwembeurt en een goed ingedeelde koers, deed hij bijna 2uur sneller dan in Nice vorig jaar (op een zwaarder parcours welteverstaan). Knap gedaan man!!
John Geernaert : 10u59’29
Met een ultieme sprint bleef John onder de 11u en mocht zo ook op podium van de Clydesdales. Maar wat voorafging: ontspannen begonnen in jaar 1, in jaar 2 de marathon van New York gelopen, en in jaar 3 gefocust op zijn eerste en laatste Ironman. Nog wat kniepijn in de laatste maanden, maar bewezen dat hij een uitmuntend sportman is. Knap gedaan man!
Tom Ottevaere : 10u49’46
Toeval of niet, deze zomer reden John en Tom ettelijke kilometers naast elkaar, en nu eindigen ze op 10 minuten van elkaar. Tom maakte de laatste jaren een knappe progressie door en is uitgegroeid tot een complete atleet. Ook zijn timing is nu heel wat beter. De EHBO was nu pas nodig 1m NA de finish! Maar 4 baxters later, was hij weer volledig de oude. Ik denk dat hij hier veel uit geleerd heeft en nu ook beseft hoe belangrijk sport in zijn leven is! Mooi mooi
Kristof La Heyne : 10u47’57
Op vrijdag avond ging ik nog eens langs alle kamers (uitgezonderd daar waar het licht al uit was ). Ik zei tegen Kristof: niet wakker liggen van tijden, het wordt 10u47’ (hij tekende onmiddellijk). Eens in de wedstrijd zwom hij goed en fietste hij uitstekend. Een betwistbare rode kaart kostte hem veel mentale energie. Energie die hij later nodig had in de marathon. Afgezien daarvan deed hij een schitterende wedstrijd. Resultaat: 10u47’ In het begin wat ontgoocheld, maar hij beseft zeker dat hij nu een Ironman is!!! En dat voor een voetballer
Bart Verbraeken : 10u45’28
Bart bleef rustig bij zijn eerste Ironman. Hij genoot vooral van de ervaring en legde een heel constant parcours af. En finishen met de zoon: schitterend! Jim deed ondertussen voortreffelijk werk met het filmen. Dit zal zowel voor Bart als voor de anderen een mooie herinnering worden!
Bruno Demuynck : 10u36’14
Bruno deed het perfect. Relax blijven tijdens het zwemmen (ook toen hij halverwege het zwemmen rustig kwam vragen of ik zijn hartslagmeter even van zak kon veranderen, terwijl Laurence minder relax was op dat moment). Bruno zwom rustig verder, zag mijn duim bij de wisselzone en startte het fietsen. Ook daar bleef hij relax, om te eindigen met een mooie marathon, een stuk onder de 4u. Heel mooi!!
Alex Dedeckel : 10u35’50
Alex legde evenzeer een mooi parcours af. Goed gezwommen en mooi gefietst. Om in zijn favoriete onderdeel, het lopen, nog fel op te rukken had hij allicht wat teveel energie verloren in het fietsen (een iets glooiender parcours lijkt me meer op zijn lijf geschreven), maar toch een schitterende prestatie!
Jef Rymen : 10u28’25
Jef toonde dat zijn basis breed genoeg was. Enkele maanden voordien nog wat afgeremd door beginnend hielspoor, sloot hij deze Ironman af met een marathon in 3u47. Heel mooie prestatie voor deze sympathieke man, die evenzeer een complete atleet is
Geert Buyle en Raf Wouters: 10u17’04
Hand in hand over de finish: wie had dat gedacht! Raf heeft blijkbaar een voorkeur om met iemand over de finish te lopen (zie Stein, samen met Bert Wauters).
Geert zwom een mooie zwemproef, terwijl Raf toonde dat hij heel sterk zwemt!
Daarna zette Geert een dijk van een fietstijd neer. Raf doseerde meer, al was hij wel supersonisch met zijn Zipp-wielen. Eens de marathon begon hielden ze elkaar in het vizier.
Alleszins een schitterend beeld om die gasten samen over de finish te zien lopen!! Way to go guys!
De twee heren hadden allicht ook beiden oog voor het vrouwelijk schoon, want ook in deze discipline zijn ze elkaar waard
Jan De Maesschalck: 10u09’56
Dat hij al wat ervaring had (vorig jaar Powerman Zofingen!!), sprak natuurlijk in zijn voordeel. Als mindere zwemmer, mocht hij de ganse dag achtervolgen, maar dat geeft hem ook een kick. Hij hield gelukkig nog wat over voor de marathon. Zo kon hij nog een aantal mannen remonteren. De laatste 10km was zwaar, maar een mooie prestatie voor deze all-rounder!!
Serge Cleerbout: 10u09’06
Dat Serge een diesel is, wisten we al langer, maar dat hij velen zou verbazen, daar was ik ook van overtuigd geraakt. Goede zwemstijl, souplesse tijdens het fietsen en een ideale marathon pas, zorgen voor een ideale economie om heel lang hetzelfde tempo aan te houden.
Serge deed het met de glimlach en verbaasde vooral zichzelf met een hele mooie marathon chrono!!
Gaetan De Smet: 10u03’55
Deze waterpolo-speler toonde eventjes dat hij kon zwemmen: na 55’ uit het water, samen met heel wat toppers. Die mannen fietsen natuurlijk snel, maar hij liet zich niet van de wijs brengen. Een strafstop en een lekke band konden hem niet deren, hij bleef in zijn ritme. Daarna begon de marathon en… de pijn bleef weg. Hier zonder zijn traditionele marathonvlaggetje, maar met de glimlach, liep hij richting finish. Omdat hij dan toch boven die 10u zat, liet hij de chrono nog even verder tikken, en deed nog enkele pompoefeningen voor de finish. Die Amerikanen gingen natuurlijk volledig door het lint. Super!!
Stijn De Ranter en Michael Geeraert: 9u55’35
Nog een dubbele finish!!
Maar wel een apart verhaal.
Stijn zwom een super tijd, haalde daar voordeel uit in het fietsen, bleef mooi zijn ritme rijden (met schitterende wielen overigens) en behield heel mooi zijn tempo in het lopen. Zijn voorbereiding werd gekenmerkt door sterk fietsen vanaf jaar 1, zwemmen geduldig opbouwen en rekening houden met af en toe een ambetante schouder en het lopen die jaar na jaar verbeterde. Het resultaat was een fantastische duik onder de 10u!!!
Michael deelde zijn race anders in. Doserend zwemmen, handjes uitreiken tijdens de wissel. Ondanks enorm sterke fietsbenen het fietsen heel rustig aangepakt en dan in de marathon het kot open zetten. Met zijn zelfverklaarde shuffle pas vloog hij heel wat atleten voorbij. In de laatste rechte lijn zette hij een onwaarschijnlijke spurt in tot bij Stijn, alwaar ze overeenkwamen om samen over de finish te gaan. Dat ze allebei onder de 10u zouden gaan, hadden ze allicht zelf nooit gedroomd.
Michael had vooraf nog even getwijfeld of hij genoeg had kunnen lopen (na een pijnlijke enkelverzwikking), maar blijkbaar was zijn basis breed genoeg: 3u17’ op de marathon zegt genoeg!!!
Philippe Heynderickx: 9u55’08
Knappe prestatie die hem bijna tot in Hawaii bracht!!
Heel sterk gezwommen en dan zijn energie heel goed verdeeld over de dag. Heel sterk getraind de afgelopen jaren, wat stress de laatste maanden, maar toch een goed evenwicht gevonden met dan een ultieme rustweek, zorgden ervoor dat Philippe messcherp en gefocust aan de start stond.
Met een heel knap fietsnummer rukte hij naar voren op, om dan af te sluiten met een hele mooie marathon!! Ook onder die 10u en een droom wordt waarheid.
Bart De Temmerman: 9u30’19
Als je voor een tijd gaat van 9u30 en je zit er pal op, dan ken je je eigen lichaam goed!
Bart wist heel goed waar het opletten geblazen was en waar hij kon doorduwen. Hij hield zich perfect aan het vooraf besproken plan.
Met een mooi zwemnummer en een snelle wissel, zat hij onmiddellijk in de wedstrijd. In het fietsen had hij power te over, maar wist dit goed te kanaliseren en nog veel energie over te houden voor het lopen. Hij bleef mooi in zijn ritme, liet zich niet opjagen door anderen, zag af de laatste 10km, maar liep recht naar zijn gedroomde tijd!! Knap knap van deze beer.
Olivier Cornelis: 9u24’43
Schitterende beloning voor jaren inzet en focus. De droom ligt nog iets verder en komt altijd maar dichterbij!!
2005: Olli doet ik de UK zijn eerste Ironman mee en doet er 11u50 over
1 jan 2006: Olli wordt lid van de Ironmanagers en wil in juni IM Nice meedoen. Op dat moment nog ietsje te zwaar, maar wel heel gemotiveerd.
Juni 2006: IM Nice 10u57’, mooie progressie. Zijn lopen is goed, maar hij mist power en komt niet fris genoeg van de fiets om nog een mooie stap voowaarts te zetten. Er wordt in onderling overleg beslist om een jaar te focussen op het fietsen.
Maart 2008: IM Nieuw Zeeland: 9u55 de fietsprogressie is er en het lopen is ook veel vebeterd. Het zwemmen kan nog beter
November 2008: IM Florida: 9u24 opnieuw een mooie progressie. Het zwemmen kan nog bijgeschaafd worden, maar daarvoor heeft hij nog tijd!! Knap gedaan man
Stefaan Veldeman 9u05’33
Stijn Veldeman 9u01’27
The twins!! Where is your brother?
Ze kregen aandacht in Amerika, niet te geloven. De supporters hadden dit nog niet veel gezien. 2 blonde mannen die iedereen zo voorbij lopen, en elkaar zelf insmeren tijdens het lopen
Ze kwamen (met de ervaring van Zürich in hun achterzak) voor een Hawaii-ticket en haalden dit stevig binnen.
Met een solide zwemnummer (Stefaan met een goed gevoel en Stijn met een iets minder) en dan de wissel waarbij Stefaan (toevallig?) wat tijd verloor, kwamen ze elkaar tegen op de fiets. Zoals op training: 10m tussen en de trein was vertrokken. Om de 10’ over pakken en elkaar moed inpraten en vooral intomen. Eens op het loopparcours vonden ze onmiddellijk hun goede loopritme. Ondanks enkele pitstops bleven ze lang samen, tot Stijn voelde dat hij een pistop minder nodig had en iets betere benen had. Met tijden net boven en net onder de 3u lopen ze heel wat atleten voorbij!
Super prestatie en een super reclame voor de ‘group from Belgium’
Aan alle atleten: een super dikke proficiat. Jullie hebben er 3 jaar voor gewerkt: nu is het tijd om te genieten!!
Ciao
tim
