Ik was normaal van plan om hier iets te schrijven over de afgelopen wedstrijden van mijn atleten, of over de trainingen.
Maar plots gebeurt er dan iets, waarbij de wereld even stil staat en ons doet inzien dat alles heel relatief is.
Woensdag avond werd Kristel, vrouw van collega Wim Vandewielle, aangereden. Alle hulp kwam te laat. Wim blijft dus samen met hun dochter Tess alleen achter en moet deze zinloze gebeurtenis verwerken.
Ik hoop van ganser harte dat hij veel steun krijgt van zijn omgeving. Niet alleen de eerste dagen en weken (wanneer het nog fris in het geheugen zit) maar ook op langere termijn, wanneer hij ook dan die steun echt zal kunnen gebruiken.
Wim, veel sterkte!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten