Zondag stond ik aan de start (samen met 7000 anderen!!!) van de Hermannslauf. Deze wedstrijd viel een week na het EK Powerman, dus vatte ik dit enkel als training op.
Tot en met woensdag voelde ik dat ik nog niet helemaal gerecupereerd was, maar de koppeltraining die ik op donderdag deed, verliep heel vlot.
Op vrijdag dus vertrokken richting Duitsland, waar we logeerden bij familie van Sara. Op zaterdagochtend kon ik mijn zwemtraining afwerken in het complex Maximare. Echt vlot ging het niet, maar goed, de ene dag is de andere niet.
Op zaterdag trokken we dan richting Bielefeld waar ik startnummer en dergelijke moest afhalen. Ongelooflijk veel volk!!! duidelijk de wedstrijd van het jaar voor die mannen ginder. Toen ik zag dat deze wedstrijd deel uitmaakte van een Salomon Trailer Challenge (waar ook de World Cup berglopen in Bergen, waar ik enkele jaren terug nog aan deelneem), begon mijn frank te vallen: dit zou wel eens bergachtiger kunnen zijn dan verwacht.
Soit, zonder veel stress trok ik richting start (vlot mijn Duits oefenend op de bus :) ). Ik besloot om in het begin vlot te lopen en te kijken hoe de wedstrijd evolueerde. Ik startte ook met een Fuel Belt, als test om ev in Zürich mee te lopen.
De eerste 500m waren relatief vlak en ik zat gemakkelijk in een 2e groepje, met oa Dirk Strothmann (waar ik verleden week nog mee samen liep). Maar daarna begonnen we ineens aan een rotvaart af te dalen. Enkele jaren terug kon ik dat nog vrij goed, maar nu was er wat minder techniek, en dus wat meer belasting op de quadriceps. Na een km of 4 voelde ik dat er toch nog wat stijfheid in mijn benen zat en dat aandringen tot veel te lange recuperatie zou leiden. het was immers 31km lang en geen meter vlak!!!
Onmiddellijk knop omgedraaid en overgeschakeld op duurlooptempo. De stukken bergop en relatief vlak liep ik vlot, de stukken bergaf jogde ik om zoveel mogelijk spierschade te vermijden.
Al bij al was het heel plezant, omdat ik op die manier echt goed van het landschap kon genieten.
Uiteindelijk eindigde ik ergens 161e.
Nu maar hopen dat de recuperatie vlot verloopt, want in het verlengde weekend gaan we met enkele clubgenoten de Ardennen onveilig maken. Maar daarvoor moeten de beentjes natuurlijk mee willen!!
Een verslagje van dit korte stageke volgt uiteraard!!!
ciao
t
Geen opmerkingen:
Een reactie posten