Na een lange dag gisteren (wegens mist in Firenze) heb ik pas vandaag tijd om een verslagje te typen over de marathon van Firenze. Liefst 17 Ironmanagers stonden hier aan de start. Ze brachten het er allemaal goed van af. Het weekend was ook een voorbeeld van groepsgeest en kameraadschap. Dergelijke weekends zijn beslist een meerwaarde voor de club. Vrijdag werd nog wat rustig in de stad gelopen, waarna op zaterdag uiteraard rust en koolhydraatstapeling (was ginds geen probleem!) centraal stonden. Ook een leuke losloop-sessie in het militaire stadion, met gezamenlijke stretching maakte dat iedereen er klaar voor was.
De lokatie was uiteraard schitterend. Een overzicht van de prestaties vindt u hieronder terug (zie ook www.ironmanagers2008.be) :
De start vond plaats op de Piazzale Michelangelo, gelegen op een heuvel met een schitterend zicht op de oude binnenstad. Rond 9u20 waren onze mannen en vrouwen vertrokken!!
Erwin Bruninx was onze 1e man. Na een hele solide wedstrijd klokte hij af in 3u10'18. Een sterke verbetering van zijn PR!!
In 2e positie zagen we Michael Geeraert doorkomen. Ook hij kon zijn tempo vrij goed vasthouden, om te finishen in 3u24'24.
Aan km 26 passeerde Kristof Van Hoecke (na de nodige plaspauzes) samen met Gerrit Leemans. Aan km 30 versnelde Kristof en snelde zo naar een hele sterke 2e helft en een eindtijd van 3u26'54. Hiermee bewees hij dat hij een stuk sneller kan (en dus iets sneller mag starten). Gerrit werd op het einde nog voorbijgestoken door de altijd lachende en fris ogende Bert Wauters. Bert eindigde in 3u34'17 (kijk ook eens op www.bewa.blogspot.com). Gerrit stormde de Piazzale Santa Croce op na 3u35'56.
De volgende was Serge Cleerbout. Zoals steeds de rust zelve en de situatie helemaal onder controle, finishte hij in 3u42'15, vrij kort gevolgd door Steven Vanbergen in 3u44'49. Steven liep zo snel dat we hem tot 2 keer toe misten! Frederik Goethals kon hier ook kort op volgen om zijn eerste marathon te beëindigen na 3u48'40. Ook Raf Wouters debuteerde op deze afstand en deed het met 3u51'21 zeer goed!
Hierna volgen 3 trainingspartners vrij kort op elkaar. Mario Delemarre had wat last van de rug maar liep in zijn tempo naar 3u55'26. In de laatste 100en meters werd hij echter gevloerd daar Anouk Doore in 3u54'25. Gino Mortier rondde zijn marathon af in 4u00'29. Na een moeilijke trainingsperiode zeker een bevestiging dat de basis breed genoeg is.
Herman Gelan verloor even wat tijd door last aan de bovenbenen maar kon zijn eerste marathon na 4u09'39 ook moe maar voldaan afsluiten. Daarna volgde Pieter Auwaerts die na 4u28'26 ook zeer gelukkig was.
Hierna volgden bloedbroeders Pascal Blanquaert en Kurt Neyrynck. Van bij de start vonden ze elkaar. Ze liepen elk hun eigen tempo, maar wachtten elkaar bij de bevoorrading telkens op. Genietend van spijs, drank en ook wat stretching zetten ze dan hun tocht verder. Ze genoten van de sfeer, van de cultuur maar vooral van elkaar en waren dan ook heel blij dat ze samen over de finish kwamen. Hun tijd van 5u12'54 vonden ze minder belangrijk. They did it! en dat was waarvoor ze kwamen.
Dat laatste kan ook gezegd worden van Rita Ghys, die luid aangemoedigd de laatste kilometer met dochter aan haar zijde haar marathon finishte in 6u04'00!!
Aan iedereen een dikke proficiat.
dinsdag 27 november 2007
donderdag 22 november 2007
Coach Jurgen
Ik heb vandaag een krachttraining afgewerkt op de Edelare. Ook Jurgen was er. Jurgen is mijn trainer/coach/klankbord. Dat kan misschien raar klinken: een coach die zelf een coach heeft. Vandaar een woordje uitleg.
Inderdaad, ik begeleid zelf heel wat atleten. Van mensen die gewoon hun conditie willen opbouwen tot mensen die zich willen kwalificeren voor Hawaï en mensen die toptijden willen lopen. Zowel als trainer (trainingstechnisch, jaarplanning, trainingsschema's, techniek, tactiek,...) als als coach (communicatie, motiveren, begeleiden,...) ben ik hier dagdagelijks mee bezig. Waarom zou ik dan, als atleet, zelf nog een trainer nodig hebben.
Wel, ik ben ervan overtuigd dat het belangrijk is dat je je eigen inzichten kan aftoetsen aan iemand anders. Dat er iemand moet zijn waarmee je kan bellen bij zowel goede als slechte momenten. Iemand waarmee je je jaarplanning samen opstelt. Vele atleten doen dit alleen, maar zullen dit sowieso ook wel met andere mensen bespreken. Het feit dat je niet alles alleen moet doen, is heel belangrijk.
Jurgen zorgt ervoor dat er variatie in de training blijft. Ik bespreek zaken met hem en zorg er zelf ook voor dat mijn trainingen (en die van mijn atleten) veel variatie hebben. Dit zorgt ervoor dat we continu elkaar vooruit helpen. Aangezien Jurgen voor mij dus van enorm belang is, langs deze weg dan ook een dikke merci!
Het feit dat we vele zaken bespreken en ook af en toe eens 'experimenteren' met bepaalde trainingsvormen, zorgt trouwens niet alleen dat ikzelf gemotiveerd blijf, maar heeft zeker ook een positief effect op de trainingen die ik voor mijn atleten voorzie. Vele zaken die ik eerste zelf testte, worden later met succes door mijn atleten toegepast.
Een coach is trouwens niet alleen van belang voor de toppers (waar elke % telt en een coach dus zeker voor die meerwaarde kan zorgen) maar eveneens voor mensen die hun conditie op een gezonde manier willen opbouwen. Een coach kan immers (naast ervoor zorgen dat alle trainingen elkaar harmonieus opvolgen en alles dus goed opgebouwd en verantwoord is) motiveren en net voor dat tikkeltje extra zorgen, zodat je toch maar de deur uitgaat. Terwijl je anders misschien in de zetel blijft liggen. Een coach zorgt dus dat je gemotiveerd blijft (en remt in sommige gevallen ook zijn atleten af, wanneer die teveel hooi op de vork zouden nemen).
Trouwens, nu we toch bezig zijn: een coach is belangrijk, maar even belangrijk is dat je partner achter je staat. Ook op dat vlak heb ik geluk. Sara staat voor 200% achter mij. Net als mijn atleten moet ik ook mijn planning invullen zodat zij niet de dupe wordt van mijn uit de hand gelopen hobby. Maar dit lukt wonderwel. Dus Sara: ook een dikke merci voor de steun en meeleven!
Inderdaad, ik begeleid zelf heel wat atleten. Van mensen die gewoon hun conditie willen opbouwen tot mensen die zich willen kwalificeren voor Hawaï en mensen die toptijden willen lopen. Zowel als trainer (trainingstechnisch, jaarplanning, trainingsschema's, techniek, tactiek,...) als als coach (communicatie, motiveren, begeleiden,...) ben ik hier dagdagelijks mee bezig. Waarom zou ik dan, als atleet, zelf nog een trainer nodig hebben.
Wel, ik ben ervan overtuigd dat het belangrijk is dat je je eigen inzichten kan aftoetsen aan iemand anders. Dat er iemand moet zijn waarmee je kan bellen bij zowel goede als slechte momenten. Iemand waarmee je je jaarplanning samen opstelt. Vele atleten doen dit alleen, maar zullen dit sowieso ook wel met andere mensen bespreken. Het feit dat je niet alles alleen moet doen, is heel belangrijk.
Jurgen zorgt ervoor dat er variatie in de training blijft. Ik bespreek zaken met hem en zorg er zelf ook voor dat mijn trainingen (en die van mijn atleten) veel variatie hebben. Dit zorgt ervoor dat we continu elkaar vooruit helpen. Aangezien Jurgen voor mij dus van enorm belang is, langs deze weg dan ook een dikke merci!
Het feit dat we vele zaken bespreken en ook af en toe eens 'experimenteren' met bepaalde trainingsvormen, zorgt trouwens niet alleen dat ikzelf gemotiveerd blijf, maar heeft zeker ook een positief effect op de trainingen die ik voor mijn atleten voorzie. Vele zaken die ik eerste zelf testte, worden later met succes door mijn atleten toegepast.
Een coach is trouwens niet alleen van belang voor de toppers (waar elke % telt en een coach dus zeker voor die meerwaarde kan zorgen) maar eveneens voor mensen die hun conditie op een gezonde manier willen opbouwen. Een coach kan immers (naast ervoor zorgen dat alle trainingen elkaar harmonieus opvolgen en alles dus goed opgebouwd en verantwoord is) motiveren en net voor dat tikkeltje extra zorgen, zodat je toch maar de deur uitgaat. Terwijl je anders misschien in de zetel blijft liggen. Een coach zorgt dus dat je gemotiveerd blijft (en remt in sommige gevallen ook zijn atleten af, wanneer die teveel hooi op de vork zouden nemen).
Trouwens, nu we toch bezig zijn: een coach is belangrijk, maar even belangrijk is dat je partner achter je staat. Ook op dat vlak heb ik geluk. Sara staat voor 200% achter mij. Net als mijn atleten moet ik ook mijn planning invullen zodat zij niet de dupe wordt van mijn uit de hand gelopen hobby. Maar dit lukt wonderwel. Dus Sara: ook een dikke merci voor de steun en meeleven!
maandag 19 november 2007
Kasterlee: leuke overwinning en tevreden atleten
De marathon van Kasterlee is zwaar (dat lijkt me een understatement). Deze wedstrijd (met grote delen off road, veel slijk, een reeks bergjes en een zandstrook) is echt wel pittig, maar vooral ook enorm mooi. Tijdens de marathon liepen heel wat Ironmanagers hun eerste marathon, waarbij ze allemaal moe maar tevreden over de streep kwamen. Aan allemaal een dikke proficiat.
De halve marathon stond voor enkele van mijn atleten aangeduid als test. Olivier testte voor de marathon van Terneuzen. We zagen dat het goed was. Peter kende een moeilijke week, waarbij we door ziekte enkele rustdagen dienden in te lassen. Dat liet zich nog wat voelen zondag, maar deze week bouwen we terug verder op richting Hel van Kasterlee. Pieter deed dan weer een eerste test in zijn opbouw. Ook hier goed nieuws, dus we kunnen verder doen op de ingeslagen weg.
Ook ikzelf nam deel aan de halve marathon (kwestie van een eigen test te combineren met het aanmoedigen van mijn atleten). Ik wou tot 15km met heel wat reserve lopen en dan versnellen. Op reserve kon ik vrij vlot met met de kopgroep. Tot km11 liepen we voornamelijk langs veldwegels en asfalt, zodat het tempo in de kopgroep vrij vlak was (met 5man bleven we lange tijd samen). Rond de 11e km plaatste lokale held Jan Daems een versnelling bergop. Ik reageerde en trok meteen door. Eens in het bos hield ik het tempo hoog (er van uitgaande dat Jan net achter mij liep). Even verder kwamen we weer op de weg en merkte ik dat ik Jan kwijt was. Ik bleef mijn tempo lopen en liep verder uit op het duo Daems-Coopmans. De vele stukken in het bos was toch ieder zijn tempo lopen (en de beste weg zoeken). De laatste kilometers forceerde ik niet meer. Hoewel de 2 achtervolgers elkaar aan het opjutten waren kon ik vlot stanhouden en hield aan de meet een kleine halve minuut over. 1u15'16 is geen toptijd, maar dat was ook de bedoeling niet. Dit was een goede test en de overwinning is leuk meegenomen. Nu verder trainen is de boodschap!
De halve marathon stond voor enkele van mijn atleten aangeduid als test. Olivier testte voor de marathon van Terneuzen. We zagen dat het goed was. Peter kende een moeilijke week, waarbij we door ziekte enkele rustdagen dienden in te lassen. Dat liet zich nog wat voelen zondag, maar deze week bouwen we terug verder op richting Hel van Kasterlee. Pieter deed dan weer een eerste test in zijn opbouw. Ook hier goed nieuws, dus we kunnen verder doen op de ingeslagen weg.
Ook ikzelf nam deel aan de halve marathon (kwestie van een eigen test te combineren met het aanmoedigen van mijn atleten). Ik wou tot 15km met heel wat reserve lopen en dan versnellen. Op reserve kon ik vrij vlot met met de kopgroep. Tot km11 liepen we voornamelijk langs veldwegels en asfalt, zodat het tempo in de kopgroep vrij vlak was (met 5man bleven we lange tijd samen). Rond de 11e km plaatste lokale held Jan Daems een versnelling bergop. Ik reageerde en trok meteen door. Eens in het bos hield ik het tempo hoog (er van uitgaande dat Jan net achter mij liep). Even verder kwamen we weer op de weg en merkte ik dat ik Jan kwijt was. Ik bleef mijn tempo lopen en liep verder uit op het duo Daems-Coopmans. De vele stukken in het bos was toch ieder zijn tempo lopen (en de beste weg zoeken). De laatste kilometers forceerde ik niet meer. Hoewel de 2 achtervolgers elkaar aan het opjutten waren kon ik vlot stanhouden en hield aan de meet een kleine halve minuut over. 1u15'16 is geen toptijd, maar dat was ook de bedoeling niet. Dit was een goede test en de overwinning is leuk meegenomen. Nu verder trainen is de boodschap!
vrijdag 16 november 2007
Kasterlee
Dit weekend gaan we richting Kasterlee. Daar staan de marathon en de halve marathon op het programma. Heel wat Ironmanagers zullen er de marathon lopen. Met een deel door het bos is deze natuurmarathon niet alleen mooi, maar ook vrij pittig. Benieuwd hoe de ondergrond er gaat bij liggen na het Belgische weertje van afgelopen week.
Ook op de halve marathon enkele atleten van mij. Olivier doet een laatste test voor zijn marathon, terwijl Peter na een moeilijke week een test doet in functie van ... jawel, Kasterlee (maar dan de winterduatlon). Pieter gaat er zijn eerste wedstrijd van het seizoen lopen. Na een hele goede voorbereiding had hij licht last van de achillespees, maar door kort op de bal te spelen zal hij daar hopelijk niet lang last van gehad hebben.
Ook ikzelf zal de halve marathon lopen. Een goede test tijdens deze trainingsweken. We gaan 15km op cruise control (HF in het oog houden en zelfs neigen naar marathontempo) lopen en dan zien waar we staan.
Een verslagje volgt maandag!
Ook op de halve marathon enkele atleten van mij. Olivier doet een laatste test voor zijn marathon, terwijl Peter na een moeilijke week een test doet in functie van ... jawel, Kasterlee (maar dan de winterduatlon). Pieter gaat er zijn eerste wedstrijd van het seizoen lopen. Na een hele goede voorbereiding had hij licht last van de achillespees, maar door kort op de bal te spelen zal hij daar hopelijk niet lang last van gehad hebben.
Ook ikzelf zal de halve marathon lopen. Een goede test tijdens deze trainingsweken. We gaan 15km op cruise control (HF in het oog houden en zelfs neigen naar marathontempo) lopen en dan zien waar we staan.
Een verslagje volgt maandag!
zondag 11 november 2007
Bart en Timothy knap in Florida
Bart en Timothy deden het uitstekend in het WK 70.3 in Clearwater Florida.
Coördinator Bart De Temmerman deed het perfect en deelde zijn wedstrijd heel goed in. Ondanks de niet-draftingsregels kozen toch heel wat atleten het zag van zijn imposante kuiten. Soms wat frustrerend, maar steeds focussend op zijn eigen race kon Bart na een sterk fietsnummer beginnen lopen. Ook hier liep hij 2 bijna identieke ronden (2e zelf iets sneller) om te eindigen in een prachtige 4u18'17
Zwemtrainer Timothy was vooraf wat onzeker, sinds zijn verhuis voor studies naar de UK zwom hij wel regelmatig, maar moest hij zich in fietsen en lopen beperken tot enkele kwaliteitstrainingen (die hij echter wel vlot afwerkte). Maar na een sterke zwembeurt verraste hij iedereen (allicht ook zichzelf) door een super sterke fietstijd neer te zetten. De halve marathon die volgde kreeg hij een lichte inzinking, maar dit viel goed mee. Een knappe eindtijd van 4u11'30 was het resultaat.
Voor de volledigheid alle tijden (en posities, Bart 19e in M30 en Timothy 12e in M18)
Naam Postie na Z/F/L zwemtijd wissel fietstijd wissel looptijd totaaltijd
Timothy 40/39/80 23 00:24:47 02:08:59 01:31:24 04:11:30
Bart 248/193/151 32 00:28:57 02:16:22 01:27:51 04:18:17
Coördinator Bart De Temmerman deed het perfect en deelde zijn wedstrijd heel goed in. Ondanks de niet-draftingsregels kozen toch heel wat atleten het zag van zijn imposante kuiten. Soms wat frustrerend, maar steeds focussend op zijn eigen race kon Bart na een sterk fietsnummer beginnen lopen. Ook hier liep hij 2 bijna identieke ronden (2e zelf iets sneller) om te eindigen in een prachtige 4u18'17
Zwemtrainer Timothy was vooraf wat onzeker, sinds zijn verhuis voor studies naar de UK zwom hij wel regelmatig, maar moest hij zich in fietsen en lopen beperken tot enkele kwaliteitstrainingen (die hij echter wel vlot afwerkte). Maar na een sterke zwembeurt verraste hij iedereen (allicht ook zichzelf) door een super sterke fietstijd neer te zetten. De halve marathon die volgde kreeg hij een lichte inzinking, maar dit viel goed mee. Een knappe eindtijd van 4u11'30 was het resultaat.
Voor de volledigheid alle tijden (en posities, Bart 19e in M30 en Timothy 12e in M18)
Naam Postie na Z/F/L zwemtijd wissel fietstijd wissel looptijd totaaltijd
Timothy 40/39/80 23 00:24:47 02:08:59 01:31:24 04:11:30
Bart 248/193/151 32 00:28:57 02:16:22 01:27:51 04:18:17
vrijdag 9 november 2007
Terug thuis
We zijn ondertussen terug thuis. Van stijfheid in de spieren is geen sprake. Het experiment was dus perfect. Voor mijn atleten staan er nu nog 2 marathons voor de boeg. Volgende week is er Kasterlee en de week erop gaan we naar de marathon van Firenze. Terwijl de marathonlopers dan hun rustperiode zullen inlassen, zijn heel wat andere atleten al begonnen aan de opbouw richting het nieuwe seizoen. Voornamelijk kracht training en aërobe maar ook wat anaërobe capaciteit staan op het menu. De tank vergroten dus.
Aangezien de meeste managers hun tijd heel efficiënt moeten indelen, kies ik bij de meeste dan ook voor sportspecifieke krachttraining (op de fiets, of in het water bijvoorbeeld). Daarnaast komt ook rompstabilisatie aan bod.
Aangezien de meeste managers hun tijd heel efficiënt moeten indelen, kies ik bij de meeste dan ook voor sportspecifieke krachttraining (op de fiets, of in het water bijvoorbeeld). Daarnaast komt ook rompstabilisatie aan bod.
dinsdag 6 november 2007
ING New York City Marathon
Voilà, het zit erop! We zijn alweer thuis na een uiterst geslaagd sportweekend!
Terwijl wij zaterdag voor de nodige rust zorgden kon ik Marc Verbeeck volgen bij zijn debuut op de Ironmanafstand. Met een schitterende zwem- en fietsbeurt, moest hij enkel toegeven in het lopen, om zo te eindigen in 11u30. In het begin wat ontgoocheld, maar ondertussen is hij al weer klaar voor een volgende uitdaging (na de nodige rust uiteraard).
Op zondag morgen was het dan aan de marathonlopers. Mark en Martin van Prodac konden gedurende 30km mooi samen blijven. Daarna was het ieder voor zich. Mark eindigde zijn marathon in 4u46 en Martin iets verder in 4u55. Prachtige resultaten voor die mannen! Wie had dat gedacht een klein jaar geleden?
Ook Bruno, Peter, John, Els en Bart konden hun marathon goed volbrengen. 's Avonds gingen we iets eten en de ene zag er wel wat frisser uit dan de andere.
Zelf startte ik samen met Geert. Zo'n 2 minuten na de toppers mochten wij eraan beginnen. Tot 15km bleven we samen, waarna ik een klein beetje versnelde tot km30. Vanaf daar ging ik over naar een vlot tempo. Aan km40 zag ik dat ik misschien toch nog net onder de 3u kon duiken en op het heuvelde parcours aan Central Park versnelde ik nog wat zodat ik eindigde in 2u59'36". Achteraf valt de stijfheid heel goed mee. Geert deed het ook goed en eindigde in 3u17'20.
Al bij al dus een schitterende ervaring!!!
Terwijl wij zaterdag voor de nodige rust zorgden kon ik Marc Verbeeck volgen bij zijn debuut op de Ironmanafstand. Met een schitterende zwem- en fietsbeurt, moest hij enkel toegeven in het lopen, om zo te eindigen in 11u30. In het begin wat ontgoocheld, maar ondertussen is hij al weer klaar voor een volgende uitdaging (na de nodige rust uiteraard).
Op zondag morgen was het dan aan de marathonlopers. Mark en Martin van Prodac konden gedurende 30km mooi samen blijven. Daarna was het ieder voor zich. Mark eindigde zijn marathon in 4u46 en Martin iets verder in 4u55. Prachtige resultaten voor die mannen! Wie had dat gedacht een klein jaar geleden?
Ook Bruno, Peter, John, Els en Bart konden hun marathon goed volbrengen. 's Avonds gingen we iets eten en de ene zag er wel wat frisser uit dan de andere.
Zelf startte ik samen met Geert. Zo'n 2 minuten na de toppers mochten wij eraan beginnen. Tot 15km bleven we samen, waarna ik een klein beetje versnelde tot km30. Vanaf daar ging ik over naar een vlot tempo. Aan km40 zag ik dat ik misschien toch nog net onder de 3u kon duiken en op het heuvelde parcours aan Central Park versnelde ik nog wat zodat ik eindigde in 2u59'36". Achteraf valt de stijfheid heel goed mee. Geert deed het ook goed en eindigde in 3u17'20.
Al bij al dus een schitterende ervaring!!!
zaterdag 3 november 2007
New York: een eerste update
Ik ga maar onmiddellijk binnenvallen met een understatement: New York is indrukwekkend!! In alle opzichten. Het is natuurlijk een cliché, maar je komt effectief ogen te kort om alles te kunnen volgen.
Woensdag zijn we na een goede vlucht (en opvallend vlotte douane-controle) in een mega-jeep aangekomen in ons hotel, vlakbij Ground Zero. Na wat uitrusten zijn we als echte toeristen een rondrit gaan maken in Lower en Upper Manhattan. Al zittend konden de benen toch wat rusten en kregen we een heel goed overzicht van wat Manhatten allemaal te bieden heeft. En geloof me, dat is heel wat!! Empire State Building, Times Square, Madison Square Garden, Rockefeller Center,.. noem maar op. Kortom, voor een eerste dag waren we al heel wat indrukken rijker.
Donderdagochtend was ik al om 4u30 wakker, dus besloot ik maar om 5u een verkenningsloopje te doen. Ik dacht de enige zot te zijn, maar tijdens mijn schitterende run langs de Hudson rivier ben ik zeker 50 collega's tegengekomen!!! Om 6u zag ik zelf een groepje triatleten vertrekken voor hun fietstraining. In België effectief ondenkbaar. Het verschil in mentaliteit is hier inderdaad enorm. Ofwel zijn er hamburgers vretende cultuurbarbaren, met aan de andere kant dan de sports people.
Na een schitterend ontbijt zijn we dan vertrokken naar de Marathon Expo in Jacob Javits Center. Hier waren uiteraard alle merken vertegenwoordigd, wat toch altijd eens plezant is om in rond te lopen. In de namiddag zijn we dan wat gaan shoppen rond Central Park. De Apple-store (jaja de nieuwe iPhone is hot!), Niketown en dergelijke!!
De marathonlopers naderen ondertussen hun wedstrijd. We zijn hier met 6 (Mark en Martin lopen voor Prodac, Geert is Ironmanager, en Sigrid, vrouw van Mark, en Christophe zijn er voor de mentale steun). Mark, Martin, Geert en ikzelf zullen dus lopen. De zenuwen beginnen licht te stijen. Mark en Martin zijn uiteraard wat onzeker voor hun eerste marathon, want in het laatste jaar zijn ze veranderd van niet-sporters, naar mensen die het lopen nu al niet meer kunnen missen. Maar een gezonde portie stress kan geen kwaad. Alle voorbereidingen lopen momenteel perfect en ik zal er voor zorgen dat ze zondag met fris hoofd en benen kunnen starten.
Zo, tot hier een kort eerste verslag. Ik probeer ook nog wat foto's te plaatsen.
Woensdag zijn we na een goede vlucht (en opvallend vlotte douane-controle) in een mega-jeep aangekomen in ons hotel, vlakbij Ground Zero. Na wat uitrusten zijn we als echte toeristen een rondrit gaan maken in Lower en Upper Manhattan. Al zittend konden de benen toch wat rusten en kregen we een heel goed overzicht van wat Manhatten allemaal te bieden heeft. En geloof me, dat is heel wat!! Empire State Building, Times Square, Madison Square Garden, Rockefeller Center,.. noem maar op. Kortom, voor een eerste dag waren we al heel wat indrukken rijker.
Donderdagochtend was ik al om 4u30 wakker, dus besloot ik maar om 5u een verkenningsloopje te doen. Ik dacht de enige zot te zijn, maar tijdens mijn schitterende run langs de Hudson rivier ben ik zeker 50 collega's tegengekomen!!! Om 6u zag ik zelf een groepje triatleten vertrekken voor hun fietstraining. In België effectief ondenkbaar. Het verschil in mentaliteit is hier inderdaad enorm. Ofwel zijn er hamburgers vretende cultuurbarbaren, met aan de andere kant dan de sports people.
Na een schitterend ontbijt zijn we dan vertrokken naar de Marathon Expo in Jacob Javits Center. Hier waren uiteraard alle merken vertegenwoordigd, wat toch altijd eens plezant is om in rond te lopen. In de namiddag zijn we dan wat gaan shoppen rond Central Park. De Apple-store (jaja de nieuwe iPhone is hot!), Niketown en dergelijke!!
De marathonlopers naderen ondertussen hun wedstrijd. We zijn hier met 6 (Mark en Martin lopen voor Prodac, Geert is Ironmanager, en Sigrid, vrouw van Mark, en Christophe zijn er voor de mentale steun). Mark, Martin, Geert en ikzelf zullen dus lopen. De zenuwen beginnen licht te stijen. Mark en Martin zijn uiteraard wat onzeker voor hun eerste marathon, want in het laatste jaar zijn ze veranderd van niet-sporters, naar mensen die het lopen nu al niet meer kunnen missen. Maar een gezonde portie stress kan geen kwaad. Alle voorbereidingen lopen momenteel perfect en ik zal er voor zorgen dat ze zondag met fris hoofd en benen kunnen starten.
Zo, tot hier een kort eerste verslag. Ik probeer ook nog wat foto's te plaatsen.
NY: D-day nadert
Vandaag is een rustdag. Zoveel mogelijk rusten en eten en drinken. Gisteren lieten we ons nog even gaan in SoHo, waar er eigenlijk teveel winkels zijn. Echt niet te doen. Maar het was weer plezant.
Vandaag zullen we wel nog even de boot nemen om rustig zitten de skyline te bekijken, maar voor de rest zullen we rusten, rusten en nog eens rusten. Daarpas zagen we op TV hoe Ryan Hall de Trials won in Central Park, en zo dus naar Peking mag volgend jaar.
Zo, de laatste bespreking hebben we net gehad. Alle atleten wat ze moeten doen, voor de wedstrijd, tijdens de wedstrijd en uiteraard ook na de wedstrijd. Hopelijk kan ik morgen goed nieuws brengen!
Vandaag zullen we wel nog even de boot nemen om rustig zitten de skyline te bekijken, maar voor de rest zullen we rusten, rusten en nog eens rusten. Daarpas zagen we op TV hoe Ryan Hall de Trials won in Central Park, en zo dus naar Peking mag volgend jaar.
Zo, de laatste bespreking hebben we net gehad. Alle atleten wat ze moeten doen, voor de wedstrijd, tijdens de wedstrijd en uiteraard ook na de wedstrijd. Hopelijk kan ik morgen goed nieuws brengen!
Abonneren op:
Posts (Atom)